Oktober 2008
Drie gescheurde broeken. Als we het over het effect kunnen hebben van Bodybuilding dan zijn het wel klemmende t-shirts en broeken die bij een wat snelle beweging uit hun naad scheuren. Qua benen ben ik 2 maten gegroeid xD. Ik heb dan ook de 65cm benen wedstrijdje gewonnen. Eind februari maten mijn benen een keer in Gent 65,1cm, volledig objectief bepaald door mijn lieftallige vriendin. Dat terwijl mijn Squat slechts een verbetering kende van 1*130 naar 2*140, toch zijn er Squat momenten geweest waar ik trots op ben. Natuurlijk mijn eerste 20*100 was ziekelijk hard, terwijl mijn tweede 20-reps bij de 110kg de enigste prestatie van de avond werd. Uitgeput door een heerlijke 20 rep sessie met 110kg in mijn nek. Het deadliften daarentegen is wel heerlijk gestegen van 1 keer 140kg naar 5*169kg, deze record sessie voltrok zich dan ook buiten op een terrasje. Elke rep die neer kwam mepte de kleine steentjes dieper de grond in totdat er van de gelijkheid van het terras niks meer overbleef. De beweging vertrok zich moeizaam als een oudje dat pijnlijk zijn koffie van de tafel wil pakken. Toch heb ik hem gemaakt, vijf keer. Vandaar ook dat mijn benen van een 59cm nar de 65cm zijn gegaan. Keihard als een rots. Maar dat kan ook niets anders als ik terug denk aan een ziekelijke leg extension sessie samen met Heer Leenhouts. Deze was een niks ontziende superset+dropset waar we gigantische veel volume hebben gedraaid en slechts stopten toen opstaan geen optie meer was.
---
Benen... zoals benen ruulden is de rest van mindere kwaliteit geweest. Mijn Bench Press is slechts gestegen met 9kg tot 1*94kg. Het was wel een ongelooflijke heerlijke PR-dag die dag. Het was ook de enigte PR dag die ik heb gekend op de BP.... Ik heb ook een paar mooie Military presses gekend: 3*59kg en 9*50kg. Dan zeker weten een stuk hoger was dan wat ik ooit in oktober heb gedaan. Records op rugspieren hebben zich ook voorgedaan. 2*50 voor DB Row is wel mijn beste prestatie wat dat betreft, in oktober lag hij eerder rond 8*20 dus dat is wel een dikke PR. Alleen is mijn borst+rug omvang slechts met 1 cm gestegen, maar ergens denk ik dat het bij de eerste meting iets verkeerd is gegaan want de weken erna kwam ik eerder cms tekort dan dat er bij kwamen.
---
Op mijn armen ben ik wel gegroeid en ook in het zicht van de grote van de spieren vind ik een verbetering van 36,3cm naar 38,1cm niet zo slecht. Mijn buikomvang is bijna hetzelfde gebleven, net zoals mijn vetpercentage. Mijn gewicht heeft vooral rond de 94kg gehangen met een uitschieter van 96,8kg en een ondergrens van 92,7kg. Dus ik ben wel wat vetvrije massa aangekomen. Maar precieze getallen zijn niet echt mogelijk.
---
Dit zijn mijn progressie getallen. Maar naast de getallen ben ik veel meer gegroeid in het kijken naar trainen en voeding. Ik weet nu wat de macht van het weten is. Ik ben dan ook overtuigd van het meten is weten verhaal voor trainen. Net zoals het opdelen van verschillende bewegingen om deze specifiek te trainen. Ook motivatie is zeer belangrijk om tot hogere vormen van intensiteit te komen. Af en toe moet jezelf pushen om helemaal alles te geven.
Ik heb veel tijd, energie en geld gestopt in de afgelopen dagen maar ik heb gelukkig niks verloren. Alleen gewonnen. Voor de mensen die met me omgingen in Gent was een freak, zoals ik er mee bezig was. In hun ogen was het opoffering maar ik kan maar slechts zeggen dat ik maar voor 33% opgeofferd heb terwijl in mijn plannen en visie ik 100% had moeten geven. Hoewel ik inzet en geloof op 80% kan zetten, om Bart niet het idee te geven dat ik zeg dat ik veel beter kon, want veel beter dan dit zou ik het niet gedaan hebben. Het is slechts datgene wat ik van mezelf verwachte dat er niet is uitgekomen. Had ik het kunnen doen dan had er bij de foto's kunnen staan: voor en na. Nu zijn het slechts progressie foto's zonder de verwachte transformatie. Maar toch, moet ik niet zo streng zijn voor mezelf. Want de tijd van afzien gaat nog maar pas beginnen. Nu ga ik terug naar mijn droom en ik kan het mezelf niet vergeven als ik minder zou doen dan ik zou moeten doen. Nu gaat er 80% op opoffering staan en 100% op inzet en geloof. Dit bouwt zich nu al gestaag op en ik zal er in voorzien dat het er ook is.
Een laatste dank. Een laatste dank aan Bart. Voor het hebben van de wedstrijd. Voor het hebben van een wedstrijd waarin hij slechts kon verliezen zonder niet echt te kunnen winnen. Bedankt voor de gesprekken. Bedankt voor het vertrouwen. Bedankt voor het keiharde trainen. Bedankt voor het bodybuilden. Ik zal deze tijd zeker missen, jammer genoeg is mijn besef voor schoonheid later gekomen dan het besef over dromen en doelen. Wie weet had het dan anders geweest. Nu, nu zal jij voor de schoonheid moeten zorgen in de rauwheid van de sport. Raw baby!
---
Dank aan Dannic als mijn liefde en stimulatie wanneer ze weer eens "Uh" zei en het slechte voedsel uit mijn handen pakte. Of wanneer ze zei: "Ga nou nog maar ff lekker trainen". Ze is ook de enigste die heeeeel de blog heeft gelezen denk ik. Dankje schatje, kus, maar we gaan weer verder: BMX-en xD.
---
Dank aan alle andere lezers, waarin slechts Jordy zijn anonimiteit is verloren, hopelijk trainen we zo nu en dan weer eens samen! Dank, dank, dank. Voor datgene wat ik geleerd heb. Als persoonlijke ontwikkeling en als kennis. Dank. Ik dank u.
----
Tot ziens,
Django Vaal!
----
PS: lol, weigert google blogs bij de laatste blog dienst, geen fatsoenlijke alinea, dan maar gescheiden door ---....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten