Beste besten,
Het was weer beulen bij Bart. Alhoewel we eigenlijk maar 1 oefening hebben gedaan was het wel dé oefening. En voor dé oefening moet je respect hebben. Maar vanaf het moment dat er een grote sterke spotter achter je sta, verdwijnt dat respect in een primitief geschreeuw tot het moment dat je benen bijna onder je uit zakken. We begonnen rustig met een lege BB. Maar dat ben ik niet gewend dus daar heb ik nauwelijks reps mee gedaan. Dus gingen we door naar de 60kg? Ik weet het eigenlijk niet meer maar dat maakt niet uit want pas bij de 90kg begon het. Bart deed er 8*90kg de eerste keer en ik deed er 9*90kg. Maar ergens in het achterhoofd zaten we nog bezig met de volgende set. De 110kg lag er op, waar de eerste rep net zo zwaar is als alle andere reps. Maar wanneer de laatste geforceerde rep een beetje hulp nodig heeft, dan ben je blij dat het rack veel steunpunten heeft. Na een tiental seconde voel je eigen weer capabel om op je eigen benen te blijven staan. Hetzelfde zag ik ook bij Bart gebeuren die misschien vaker met mij benen moet gaan trainen?
Maar op de volgende set ben ik trots omdat we nu niet minder maar juist meer gingen doen op de 90kg. De smaak te pakken knalden we er nu alles uit. Waardoor we 3 reps extra deden.
We moeten vaker samen trainen. Er zit een bepaalde kracht in de training die ik solo mis.
Oohjah, we moeten voor Arjan eens een stukkie schrijven. Ik zal me er waarschijnlijk vanmiddag nog eens toe zetten om wat tips te geven.
-DJ-
PS: spierpijn :p
zondag 30 november 2008
zaterdag 29 november 2008
[Bart] Verwoede blogger
Langzaam word ik wakker. Het is stil, gevaarlijk stil. Wanneer ik wakker wordt zonder het geluid van mijn wekker te horen, betekent dit namelijk vaak maar één ding. Voorzichtig graai ik naar mijn telefoon…11:47, Bende! Voordat ik zelf door heb wat ik aan het doen ben, heb ik mezelf al volgepropt met de meest anabole etenswaren, mijn spotter verzet naar een half uur later en zit ik achter mijn pc, heerlijk zo’n vrije zaterdagmorgen.
De titel van dit bericht zal u in alle waarschijnlijkheid de angst aan doen jagen dat ik op deze toer het hele bericht voortzet, tot ik op het punt kom dat ik weer in mijn bedje kruip. Nee, ondanks deze geweldige intro wil ik het over gisteren hebben. U zult namelijk snel begrip tonen voor het feit dat ik onopzettelijk uitsliep vanochtend. Na een zware stage-dag en de nodige overige drukke bezigheden pakte ik gisteravond weer de trein richting het rustige Zeeland. Maar mede door een sms en mijn grote ego, heb ik eigenhandig deze rust verstoord. Ik had namelijk de uitnodiging geaccepteerd om te gaan trainen. Nee, niet zomaar trainen. Ik had stellig toegestemd op de mogelijkheid om een zware training samen met mijnheer Django in eigen persoon te mogen uitbuiten. Slapend in de bus had ik er stiekem al spijt van. Ik heb namelijk al een tweetal keer met Django getraind, en deze trainingen staan in mijn brein gekerfd als mijn ziekelijkste trainingen ooit. Het is het continu uitdagen van elkaar, hierbij de longen uit het lijf schreeuwend. Wanneer ik rond acht uur thuiskom bereid ik mij veel liever voor op een goede film dan op een training waarin de champion rep, dankzij mijn eigen grootspraak, gegarandeerd een belangrijke rol zal spelen. Toch moest ik eraan geloven. Ik gebruikte het kleine uurtje wat ik thuis nog had om goed te eten en mezelf wakker te schudden totdat de titaan op de deurmat stond.
Mijn squats van 6x110kg en 11x90kg concurreerde met de squats van 8x110kg en 12x90kg onder Django’s naam. Wetend dat Django op de fullsquat eerder een grotere voorsprong op mij had, was ik hier zeker tevreden over. Ondanks uitgewerkte excuzen van Django spande ik nog wel de kroon met mijn deadlifts van 9x140kg en 8x150kg, mijn leg extensions met 85 kg plus dynamisch beengewicht van Django en ook met mijn shrugs, waarvan ik niet eens weet hoeveel herhalingen ik met hoeveel gewicht gemaakt heb. Het was een korte training, maar omdat het krachtdag was (zie: bericht ‘benen’) deert dit niet. U begrijpt, zo’n training is vermoeiend.
Tijdens een uitvoerige evaluatie van het blog, hebben we ook de DBB-ers met dit fenomeen bekend gemaakt. Bij deze heten wij u dan hartelijk welkom.
P(r’)s: vandaag ook getraind. BB benchpress: onder andere 1x110kg en 9x90kg. De rest van de training was niet bruut genoeg om hier te vermelden.
De titel van dit bericht zal u in alle waarschijnlijkheid de angst aan doen jagen dat ik op deze toer het hele bericht voortzet, tot ik op het punt kom dat ik weer in mijn bedje kruip. Nee, ondanks deze geweldige intro wil ik het over gisteren hebben. U zult namelijk snel begrip tonen voor het feit dat ik onopzettelijk uitsliep vanochtend. Na een zware stage-dag en de nodige overige drukke bezigheden pakte ik gisteravond weer de trein richting het rustige Zeeland. Maar mede door een sms en mijn grote ego, heb ik eigenhandig deze rust verstoord. Ik had namelijk de uitnodiging geaccepteerd om te gaan trainen. Nee, niet zomaar trainen. Ik had stellig toegestemd op de mogelijkheid om een zware training samen met mijnheer Django in eigen persoon te mogen uitbuiten. Slapend in de bus had ik er stiekem al spijt van. Ik heb namelijk al een tweetal keer met Django getraind, en deze trainingen staan in mijn brein gekerfd als mijn ziekelijkste trainingen ooit. Het is het continu uitdagen van elkaar, hierbij de longen uit het lijf schreeuwend. Wanneer ik rond acht uur thuiskom bereid ik mij veel liever voor op een goede film dan op een training waarin de champion rep, dankzij mijn eigen grootspraak, gegarandeerd een belangrijke rol zal spelen. Toch moest ik eraan geloven. Ik gebruikte het kleine uurtje wat ik thuis nog had om goed te eten en mezelf wakker te schudden totdat de titaan op de deurmat stond.
Mijn squats van 6x110kg en 11x90kg concurreerde met de squats van 8x110kg en 12x90kg onder Django’s naam. Wetend dat Django op de fullsquat eerder een grotere voorsprong op mij had, was ik hier zeker tevreden over. Ondanks uitgewerkte excuzen van Django spande ik nog wel de kroon met mijn deadlifts van 9x140kg en 8x150kg, mijn leg extensions met 85 kg plus dynamisch beengewicht van Django en ook met mijn shrugs, waarvan ik niet eens weet hoeveel herhalingen ik met hoeveel gewicht gemaakt heb. Het was een korte training, maar omdat het krachtdag was (zie: bericht ‘benen’) deert dit niet. U begrijpt, zo’n training is vermoeiend.
Tijdens een uitvoerige evaluatie van het blog, hebben we ook de DBB-ers met dit fenomeen bekend gemaakt. Bij deze heten wij u dan hartelijk welkom.
P(r’)s: vandaag ook getraind. BB benchpress: onder andere 1x110kg en 9x90kg. De rest van de training was niet bruut genoeg om hier te vermelden.
donderdag 27 november 2008
[Bart] Drempels zijn er om over heen te stappen
Uit Django's berichten klinken mooie klanken door. Klanken waaruit blijkt dat hij weer terug komt, over de drempel stapt, en mij weer uit zal dagen, al trainend bij zijn schoonouders.
Gisteren stond ik voor een drempel. Een hoge drempel. Ik had die nacht vijf uur geslapen, en had overdag om onverklaarbare redenen ook nog eens hoofdpijn. De beruchte hardcore-trainingen van mij vragen toch duidelijk meer rust. Omdat ik mezelf in zo'n geval nooit spaar, moest ik 's avonds, onder een vermakelijke sitcom, nog trainen. De gedachte dat de training toch een flop zou zijn gezien mijn toestand, was continu in gevecht met de gedachte dat ik die avond alles eruit zou gooien. Ik had in mijn ogen een verveelde dag, en wilde dit rechttrekken met een goede training. Mijn eerste oefening was dan ook de beruchte DB benchpress. In mijn geval niet met een lichte vriendin en nog lichtere dumbells, maar met beesten van 42kg. Ik wist er op de top nog zeven herhalingen uit te persen, maar daarna was ik dan ook meteen op. Na deze oefening was ik bibberig en voelde ik me zwak. Ik heb even geprobeerd mezelf in de ogen te kijken via een spiegel, maar na tien seconden heb ik dit maar opgegeven. De neiging mijn banaan, die braaf in mijn kluisje lag te wachten, nu al op te eten was tergend aanwezig. Maar uiteindelijk leek mij dit toch geen verstandige oplossing. De training heb ik nog zo hardcore mogelijk voortgezet, waarbij ik de stang van het 'close-grip benchen', nog af en toe op mijn buik voelde drukken. Ik heb de training zelfs nog machtig afgesloten met drie supersetjes 'raises'. De gemengde gedachten aan het begin van de training werden omgezet in gemende gevoelens. Het brakke, pijnlijke, gevoel van mislukking kunt u zich in mijn toestand waarschijnlijk wel voor stellen, maar ook het gevoel van trots speelde na deze training een rol. Trots op het feit dat ik toch nog een degelijke training had neergezet waar menigeen jaloers op zou zijn. Maar het had ook zeker een tevreden kant, wetend dat kleine tegenslagen mij niet uit de sportschool kunnen houden. Ja, ik was voldaan toen ik als een zombie naar huis fietste, om mij daar, na een goede shake, glas melk en een douche, in bed te laten storten, bewust van het feit dat die anderhalve liter water er om vier uur 's nachts nog uit moest.
Deze training bereikte in mijn ogen zeker de criteria van failure, misschien zelfs van beyond failure, een machtige term die ik voor het eerst uit de mond van Mark Dugdale hoorde wanneer hij in Temple Gym tegenover Dorian Yates stond. Maar beyond failure, is dat niet gewoon een begrip dat failure verkracht? Betekent dit niet dat failure eigenlijk helemaal geen failure is? Dat er nog een 'beyond' bestaat? Wanneer ik mij na een lekkere 'close-grip benchpress' niet meer op de gebruikelijk manier van de stang kon ontdoen, moest ik deze voorlangs op de grond leggen, met de beschamende middelen van dien. Met al mijn overtuigingskracht moet ik u duidelijk maken, dat ik de stang werkelijk niet meer in de oplegger kreeg. Ik was werkelijk tot failure gegaan. Kon ik toen geen gebruik maken van 'beyond failure'? In de betekenis van de spreekwoordelijke knop omzetten en de stang toch nog omhoog gooien? Het had mij deze beschamende vertoning bespaard, en ik had mijn grenzen op deze manier verlegd. Wat hield mij dan alsnog tegen om dit te doen? Mijn lichaam kon duidelijk niet meer en mijn geest bleef maar schreeuwen om die laatste herhaling. Toch kreeg ik het niet voor elkaar. Is beyond failure niet gewoon louter een mooie gedachte? De motivatie is bij mij namelijk altijd aanwezig om de verste grenzen te overschrijden, om door te gaan tot de zwarte waas mijn bewustzijn overwint. Toch heb ik mijn vraagtekens bij het begrip 'beyond failure'. Zelfs bij het vaak subjectieve begrip failure. Soms ben ik weleens benieuwd wat er was gebeurd als iemand het pistool toen tegen mijn hoofd hield, toen ik er geen herhaling meer uit kreeg, met de oproep dit toch te doen. Had mijn dood dan getuigd van het feit dat ik werkelijk tot het ultieme failure train? Of had een bepaald stofje ervoor gezorgd dat die laatste herhaling hoe dan ook uit het niets in mijn spieren schoot? Hoeveel herhalingen had ik dan nog kunnen maken als het pistool in dreigende toestand bij mijn hoofd bleef, tot een voor mij onbepaalde tijd? Hopelijk hoef ik nooit achter de antwoorden op zulke vragen te komen.
De uitspraak dat wanneer je goed eet en traint je alleen nog maar aan de spierversterkende middelen kan gaan, wil je verder komen, heeft hier ook alles mee te maken. Is het niet zo dat je altijd harder kan trainen en beter, vaak in de zin van meer, kan eten? In hoeverre valt iemands progressie te wijten aan zijn genen, zijn voeding, zijn hardcore-gehalte of puur de hoeveelheid anabolen die diegene erin pompt? Hoe bepalend is de champion rep werkelijk? Dit zijn allemaal vragen waarop we waarschijnlijk nooit een eenduidig antwoord zullen krijgen. Het enige wat we kunnen doen is er zoveel mogelijk uithalen zolang het strookt met onze principes. Django, laten irritante vragen als: waarom bereikt hij het wel en jij niet, je enkel motiveren om uiteindelijk te bewijzen dat je het wel degelijk bereikt. Gooi hierbij alsjeblieft de champion rep weer in het spel, want al is hij deels misschien maar placebo, hij zal ons naar de overwinning dragen! Overschat hem doch onderschat hem nooit.
Gisteren stond ik voor een drempel. Een hoge drempel. Ik had die nacht vijf uur geslapen, en had overdag om onverklaarbare redenen ook nog eens hoofdpijn. De beruchte hardcore-trainingen van mij vragen toch duidelijk meer rust. Omdat ik mezelf in zo'n geval nooit spaar, moest ik 's avonds, onder een vermakelijke sitcom, nog trainen. De gedachte dat de training toch een flop zou zijn gezien mijn toestand, was continu in gevecht met de gedachte dat ik die avond alles eruit zou gooien. Ik had in mijn ogen een verveelde dag, en wilde dit rechttrekken met een goede training. Mijn eerste oefening was dan ook de beruchte DB benchpress. In mijn geval niet met een lichte vriendin en nog lichtere dumbells, maar met beesten van 42kg. Ik wist er op de top nog zeven herhalingen uit te persen, maar daarna was ik dan ook meteen op. Na deze oefening was ik bibberig en voelde ik me zwak. Ik heb even geprobeerd mezelf in de ogen te kijken via een spiegel, maar na tien seconden heb ik dit maar opgegeven. De neiging mijn banaan, die braaf in mijn kluisje lag te wachten, nu al op te eten was tergend aanwezig. Maar uiteindelijk leek mij dit toch geen verstandige oplossing. De training heb ik nog zo hardcore mogelijk voortgezet, waarbij ik de stang van het 'close-grip benchen', nog af en toe op mijn buik voelde drukken. Ik heb de training zelfs nog machtig afgesloten met drie supersetjes 'raises'. De gemengde gedachten aan het begin van de training werden omgezet in gemende gevoelens. Het brakke, pijnlijke, gevoel van mislukking kunt u zich in mijn toestand waarschijnlijk wel voor stellen, maar ook het gevoel van trots speelde na deze training een rol. Trots op het feit dat ik toch nog een degelijke training had neergezet waar menigeen jaloers op zou zijn. Maar het had ook zeker een tevreden kant, wetend dat kleine tegenslagen mij niet uit de sportschool kunnen houden. Ja, ik was voldaan toen ik als een zombie naar huis fietste, om mij daar, na een goede shake, glas melk en een douche, in bed te laten storten, bewust van het feit dat die anderhalve liter water er om vier uur 's nachts nog uit moest.
Deze training bereikte in mijn ogen zeker de criteria van failure, misschien zelfs van beyond failure, een machtige term die ik voor het eerst uit de mond van Mark Dugdale hoorde wanneer hij in Temple Gym tegenover Dorian Yates stond. Maar beyond failure, is dat niet gewoon een begrip dat failure verkracht? Betekent dit niet dat failure eigenlijk helemaal geen failure is? Dat er nog een 'beyond' bestaat? Wanneer ik mij na een lekkere 'close-grip benchpress' niet meer op de gebruikelijk manier van de stang kon ontdoen, moest ik deze voorlangs op de grond leggen, met de beschamende middelen van dien. Met al mijn overtuigingskracht moet ik u duidelijk maken, dat ik de stang werkelijk niet meer in de oplegger kreeg. Ik was werkelijk tot failure gegaan. Kon ik toen geen gebruik maken van 'beyond failure'? In de betekenis van de spreekwoordelijke knop omzetten en de stang toch nog omhoog gooien? Het had mij deze beschamende vertoning bespaard, en ik had mijn grenzen op deze manier verlegd. Wat hield mij dan alsnog tegen om dit te doen? Mijn lichaam kon duidelijk niet meer en mijn geest bleef maar schreeuwen om die laatste herhaling. Toch kreeg ik het niet voor elkaar. Is beyond failure niet gewoon louter een mooie gedachte? De motivatie is bij mij namelijk altijd aanwezig om de verste grenzen te overschrijden, om door te gaan tot de zwarte waas mijn bewustzijn overwint. Toch heb ik mijn vraagtekens bij het begrip 'beyond failure'. Zelfs bij het vaak subjectieve begrip failure. Soms ben ik weleens benieuwd wat er was gebeurd als iemand het pistool toen tegen mijn hoofd hield, toen ik er geen herhaling meer uit kreeg, met de oproep dit toch te doen. Had mijn dood dan getuigd van het feit dat ik werkelijk tot het ultieme failure train? Of had een bepaald stofje ervoor gezorgd dat die laatste herhaling hoe dan ook uit het niets in mijn spieren schoot? Hoeveel herhalingen had ik dan nog kunnen maken als het pistool in dreigende toestand bij mijn hoofd bleef, tot een voor mij onbepaalde tijd? Hopelijk hoef ik nooit achter de antwoorden op zulke vragen te komen.
De uitspraak dat wanneer je goed eet en traint je alleen nog maar aan de spierversterkende middelen kan gaan, wil je verder komen, heeft hier ook alles mee te maken. Is het niet zo dat je altijd harder kan trainen en beter, vaak in de zin van meer, kan eten? In hoeverre valt iemands progressie te wijten aan zijn genen, zijn voeding, zijn hardcore-gehalte of puur de hoeveelheid anabolen die diegene erin pompt? Hoe bepalend is de champion rep werkelijk? Dit zijn allemaal vragen waarop we waarschijnlijk nooit een eenduidig antwoord zullen krijgen. Het enige wat we kunnen doen is er zoveel mogelijk uithalen zolang het strookt met onze principes. Django, laten irritante vragen als: waarom bereikt hij het wel en jij niet, je enkel motiveren om uiteindelijk te bewijzen dat je het wel degelijk bereikt. Gooi hierbij alsjeblieft de champion rep weer in het spel, want al is hij deels misschien maar placebo, hij zal ons naar de overwinning dragen! Overschat hem doch onderschat hem nooit.
woensdag 26 november 2008
[DJ] Hardstreet shit
Yooow yooow,
Stad en land afgestruind, kwam ik vandaag zelfs weer aan bij de sportschool. In 't studentenkotje waar ik de hardcore mis, in de personen en in de muziek. Trainen op een Belgische skyradio is nou niet echt aanmoedigend. Maar de studentjes die er rond lopen zijn nog erger. Of misschien is het dat alle gewichten, BBs en DBs door heel het gevangenisje rond verspreid liggen. Want ik zal eens de sportschool van de Topsporthal van Vlaanderen aan de Watersportbaan beschrijven. Stel je een renbaan met de typische oranje-bruine kleur voor je van 400m. Daar binnenin zit nog een grote sporthal die afgescheiden is van de renbaan door een grote witte muur. Nu zit het sportgevangenisje hier tussenin. Gelukkig hangt er bij een grootdeel van de muur spiegels maar de andere helft is kale donkere witte muur. De breedte van de plek is zo'n 5m de lengte is een 25m. Een groot ijzeren hek scheidt het van de renbaan af, waardoor het voor mij meer op een gevangenisgym lijkt. Er staan allerlei afgebladerde apparaten, er liggen naar de linkerkant vooral de BBs, we hebben er wel een stuk of 10 denk ik. Olympische, lichtere en EZ curlers. Voor de rest liggen er 30mm en 50mm schijven overal. Groot pluspunt is toch wel het squat rack xD. Ook de speciale plek voor DL en power cleanen verdient even aandacht, het is nu wel krommer dan mijn rugpijn-veroorzakende-schuur-waar-ik-in-de-zomervakantie-mijn-rug-heb-verneukt. Maar het is zeker voldoende. Zouden er geen studenten rondlopen maar zeer gemotiveerde kracht en spierbonken dan zou het perfect zijn. Misschien moet ik eens mijn laptop meenemen, een paar boxjes, de bejaarde trilplaat van zijn stroom afgooien en keiharde hardcore door de gym pompen. Gheghe.
De training op zich was niet echt super. Ik ben gewoon heel wat kracht verloren. Is echt raar dat dat zo snel is gegaan. Ik snap het in ieder geval niet echt.
DB BOR: 12*20, 12*24, 12*28, 12*30, 8*32
Tbar apparaat: 12*20, 12*30, 8*42,5, 3*55
ST Row: 12*30, 12*40, 12*50, 12*45-->3*40
Cable Curls: 3*12*20 jezus, wat waren die heel erg zwaar zeg. Ik had ze nooit eerder gedaan maar ik vond ze echt zwaar met amper 20kg.
BB Curls: 2*12*20, 8*30kg
DB Hammer Curls Cheated (lichtste gewicht is 16kg DBs dusja, dan maar cheating) 2*8*16kg, 6*16kg
En dat was mijn training. Ik wilde echt mijn rug helemaal dood maken maar dat was niet echt gelukt. Ik wilde eigenlijk beginnen met optrekken maar zo'n gozertje moest als eerste oefening 4*12 reps zijn buikspieren zo trainen, daar deed hij dan 20 min over... dusja, dan kon ik niet optrekken. Maar wel een goede DB BOR, voor mij ;).
Morgen ga ik eens trainen bij Delta sport Hulst. Ik ben benieuwd, ze stonden erop dat ik begeleiding zou nemen. Dusja, "Uuuh, waar kan je hier eigenlijk Squaten?"
-DJ-
Stad en land afgestruind, kwam ik vandaag zelfs weer aan bij de sportschool. In 't studentenkotje waar ik de hardcore mis, in de personen en in de muziek. Trainen op een Belgische skyradio is nou niet echt aanmoedigend. Maar de studentjes die er rond lopen zijn nog erger. Of misschien is het dat alle gewichten, BBs en DBs door heel het gevangenisje rond verspreid liggen. Want ik zal eens de sportschool van de Topsporthal van Vlaanderen aan de Watersportbaan beschrijven. Stel je een renbaan met de typische oranje-bruine kleur voor je van 400m. Daar binnenin zit nog een grote sporthal die afgescheiden is van de renbaan door een grote witte muur. Nu zit het sportgevangenisje hier tussenin. Gelukkig hangt er bij een grootdeel van de muur spiegels maar de andere helft is kale donkere witte muur. De breedte van de plek is zo'n 5m de lengte is een 25m. Een groot ijzeren hek scheidt het van de renbaan af, waardoor het voor mij meer op een gevangenisgym lijkt. Er staan allerlei afgebladerde apparaten, er liggen naar de linkerkant vooral de BBs, we hebben er wel een stuk of 10 denk ik. Olympische, lichtere en EZ curlers. Voor de rest liggen er 30mm en 50mm schijven overal. Groot pluspunt is toch wel het squat rack xD. Ook de speciale plek voor DL en power cleanen verdient even aandacht, het is nu wel krommer dan mijn rugpijn-veroorzakende-schuur-waar-ik-in-de-zomervakantie-mijn-rug-heb-verneukt. Maar het is zeker voldoende. Zouden er geen studenten rondlopen maar zeer gemotiveerde kracht en spierbonken dan zou het perfect zijn. Misschien moet ik eens mijn laptop meenemen, een paar boxjes, de bejaarde trilplaat van zijn stroom afgooien en keiharde hardcore door de gym pompen. Gheghe.
De training op zich was niet echt super. Ik ben gewoon heel wat kracht verloren. Is echt raar dat dat zo snel is gegaan. Ik snap het in ieder geval niet echt.
DB BOR: 12*20, 12*24, 12*28, 12*30, 8*32
Tbar apparaat: 12*20, 12*30, 8*42,5, 3*55
ST Row: 12*30, 12*40, 12*50, 12*45-->3*40
Cable Curls: 3*12*20 jezus, wat waren die heel erg zwaar zeg. Ik had ze nooit eerder gedaan maar ik vond ze echt zwaar met amper 20kg.
BB Curls: 2*12*20, 8*30kg
DB Hammer Curls Cheated (lichtste gewicht is 16kg DBs dusja, dan maar cheating) 2*8*16kg, 6*16kg
En dat was mijn training. Ik wilde echt mijn rug helemaal dood maken maar dat was niet echt gelukt. Ik wilde eigenlijk beginnen met optrekken maar zo'n gozertje moest als eerste oefening 4*12 reps zijn buikspieren zo trainen, daar deed hij dan 20 min over... dusja, dan kon ik niet optrekken. Maar wel een goede DB BOR, voor mij ;).
Morgen ga ik eens trainen bij Delta sport Hulst. Ik ben benieuwd, ze stonden erop dat ik begeleiding zou nemen. Dusja, "Uuuh, waar kan je hier eigenlijk Squaten?"
-DJ-
[DJ] Helemaal waar
Ja, de opnieuw aangehaalde Champion Rep was inderdaad geschreven van uit een begeesterd persoon. Maar de motivatie is nog niet op hetzelfde niveau geraakt maar het begint er weer aan te komen. Gisteren heb ik dan ook gewoon lekker getraind bij mijn vriendin met 2 DBs van max 17,5kg. Een DB BP met dynamische zwaarte tot gevolg. Laat gewoon iemand keihard duwen op die DBs en je hebt al een flink zwaardere training te pakken :D.
Maar het was niet alles dat geef ik ook toe. Dusja, eigenlijk zit ik altijd met een probleem dat ik niet kan trainen in het weekend. Dus, de oplossing: www.fitness-seller.nl ik heb even een EZ curler besteld, met 60kg aan gewichten. Waarom een EZ curler denk je? Dat is de kortste stang dus dat ruimt wat makkelijker op. Ik mocht ook mijn bankje bij hun in de garage zetten. Klinkt best wel hardcore, eh, bij je schoonouders een klein fitnessplekje maken in de garage :D. Zo gaan we steeds verder. De liefde wordt groter.
En nu weer gaan trainen.
-DJ-
Maar het was niet alles dat geef ik ook toe. Dusja, eigenlijk zit ik altijd met een probleem dat ik niet kan trainen in het weekend. Dus, de oplossing: www.fitness-seller.nl ik heb even een EZ curler besteld, met 60kg aan gewichten. Waarom een EZ curler denk je? Dat is de kortste stang dus dat ruimt wat makkelijker op. Ik mocht ook mijn bankje bij hun in de garage zetten. Klinkt best wel hardcore, eh, bij je schoonouders een klein fitnessplekje maken in de garage :D. Zo gaan we steeds verder. De liefde wordt groter.
En nu weer gaan trainen.
-DJ-
maandag 24 november 2008
[Bart] The champion repeat
Blikken vlogen mijn kant op als muggen richting de stofzuiger. Het was niet bijzonder, maar ik genoot ervan, het zag er bruut uit. BB shrugs 6x160kg. Meer was het niet. Dit is zeker niet een hoge trots van me, maar ik wilde gewoon lekker bruut trainen, wat mij jaloerse blikken bezorgde. Ik werp zelf ook genoeg van zulke blikken, maar ik zal er kracht uit blijven putten, er boven blijven staan; zaterdag zal ik, mijn 'spotter' letterlijk, de 130 kg squat tonen!
Hoe meer berichten er op de blog komen, des te vaker ik mezelf erop betrap dat ik wel eens terug lees. '[DJ] The champion rep' was ditmaal het onschuldige slachtoffer. Maar mensen, werkelijk, dat bericht is alles behalve onschuldig. Ongekende toewijding spreekt eruit voort. Een professional met een hoog IQ en een buitengewoon talent om zichzelf uit te drukken, zichzelf op te voeren. Dat zijn de gedachten die ongetwijfeld door uw hoofd moesten gaan toen u dit bericht las. Ik zal hier niet verder op doorgaan, wil ik niet de indruk wekken dat ik het voor de eerste maal lees. Wat ik hier wel mee wil zeggen is: waar is die pro? Uit de laatste berichten klinkt zelfs een bepaalde angst voor mijn discipline, de haast hulpeloze jaloezie. Django, waar is die gedrevenheid gebleven, welke je in de eerste plaats al die 130 kg squat bezorgde? Die gedrevenheid zou het niet overtuigd bb-er hebben genoemd wanneer hij 4uur opofferde voor een goede training. Hij zou het een kans noemen om weer dichter bij zijn doel te komen, hij zou het direct met beide armen, en misschien zelfs beide benen, omarmen. Een training die al een hardcore belofte geeft, door de offers die hij moet brengen. Het opgeven van meer dan vier bruikbare uren op de dag, puur voor die ene training. Maar Django, je moet weten, het zit hem in die kleine dingen. Een dergelijke motivatie zou die kleine dingen groots maken. Moge die training voor een bericht zorgen welke 'the champion rep' overtreft. Ga mij eens voorbij, ik daag je uit!
Weet wel mensen, mijn studie lijdt onder zo'n dag. Drie berichten op één dag. Weer een uitdaging Django, overtref dat eens!
Hoe meer berichten er op de blog komen, des te vaker ik mezelf erop betrap dat ik wel eens terug lees. '[DJ] The champion rep' was ditmaal het onschuldige slachtoffer. Maar mensen, werkelijk, dat bericht is alles behalve onschuldig. Ongekende toewijding spreekt eruit voort. Een professional met een hoog IQ en een buitengewoon talent om zichzelf uit te drukken, zichzelf op te voeren. Dat zijn de gedachten die ongetwijfeld door uw hoofd moesten gaan toen u dit bericht las. Ik zal hier niet verder op doorgaan, wil ik niet de indruk wekken dat ik het voor de eerste maal lees. Wat ik hier wel mee wil zeggen is: waar is die pro? Uit de laatste berichten klinkt zelfs een bepaalde angst voor mijn discipline, de haast hulpeloze jaloezie. Django, waar is die gedrevenheid gebleven, welke je in de eerste plaats al die 130 kg squat bezorgde? Die gedrevenheid zou het niet overtuigd bb-er hebben genoemd wanneer hij 4uur opofferde voor een goede training. Hij zou het een kans noemen om weer dichter bij zijn doel te komen, hij zou het direct met beide armen, en misschien zelfs beide benen, omarmen. Een training die al een hardcore belofte geeft, door de offers die hij moet brengen. Het opgeven van meer dan vier bruikbare uren op de dag, puur voor die ene training. Maar Django, je moet weten, het zit hem in die kleine dingen. Een dergelijke motivatie zou die kleine dingen groots maken. Moge die training voor een bericht zorgen welke 'the champion rep' overtreft. Ga mij eens voorbij, ik daag je uit!
Weet wel mensen, mijn studie lijdt onder zo'n dag. Drie berichten op één dag. Weer een uitdaging Django, overtref dat eens!
[Bart] Beyond respect
http://www.youtube.com/watch?v=T495WJDDUYg&feature=related
De nieuwe dvd van Mark Dugdale.
Ik heb ongelooflijk veel respect voor deze man.
Dus hij verdiend een eigen bericht.
De nieuwe dvd van Mark Dugdale.
Ik heb ongelooflijk veel respect voor deze man.
Dus hij verdiend een eigen bericht.
[DJ] Het waren nog geen gouden eieren maar het was verkoopbaar
Haha, die titel van Bart. Alleen denk ik dat hij mij misbegrepen heeft. Het gaat mij niet zo zeer om het respect te krijgen van anderen. Dit is toch slechts vluchtig en dan kan je beter niks doen en met lucht jezelf verkopen. Maar het gaat meer om wat erkenning te krijgen. Dus misschien wel het respect maar dan wel om de behaalde resultaten en dat het zweet gezien wordt. Het is ook iets wat los staat van BB voor mij. Ik hoop het eerder met DJing voor elkaar te krijgen. BB doe ik ook meer voor mezelf dan voor iemand anders. Ik doe het voor het spiegelbeeld (en dan even stilstaan bij de uitspraak, wat betekent dat eigenlijk spiegelbeeld). Ik schreef het ook na een opmerking van jou in 't café ;).
Het is zeker geen resultaat van een behoefte naar bewondering. Ik moet het doen omdat ik dan mezelf lekker voel.
Ik ben blij om te horen dat je eens gaat cutten. Ik denk dat er dan zo'n brute fysiek van ondergaat komen. Misschien dat je je bigorexia even moet onderdrukken maar het resultaat zal uiteindelijk... waar BB ook over gaat... stage-ready zijn.
Nog even de training. Weer eens geback squat.
Benen
BB SQ: Opwarming 2 sets, 3*5*104 (ging vrij moeilijk)
BB B-SQ: 10*94, 5*114, 4*114 en toen gingen de lichtjes even uit en moest ik gaan zitten.
BB Leg EXT: 16*80, 2*12*85kg
BB leg curl: 12*20, 12*22,5, 12*25
Nog beetje gecrunched maar niet echt overdreven.
Ik ga proberen morgen ook nog te trainen. Het gaat een beetje moeilijk aangezien ik van de week voor thuisbezoeken aan 2 gezinnen voor een practicum vooral in NL zit, en pas vanaf woensdagavond eigenlijk weer naar BE kan. Dus ik ga nog wel even zien hoe ik dit ga oplossen. Misschien dat ik morgen wel de fiets pak naar de bus, en dan met de bus naar mijn kot om te trainen en dan weer terug. Totaal van 4u reistijd. Als ik dat doe dan hoor ik weer bij overtuigd BB-er ;).
Met een groet, pass it homie,
DJ
Het is zeker geen resultaat van een behoefte naar bewondering. Ik moet het doen omdat ik dan mezelf lekker voel.
Ik ben blij om te horen dat je eens gaat cutten. Ik denk dat er dan zo'n brute fysiek van ondergaat komen. Misschien dat je je bigorexia even moet onderdrukken maar het resultaat zal uiteindelijk... waar BB ook over gaat... stage-ready zijn.
Nog even de training. Weer eens geback squat.
Benen
BB SQ: Opwarming 2 sets, 3*5*104 (ging vrij moeilijk)
BB B-SQ: 10*94, 5*114, 4*114 en toen gingen de lichtjes even uit en moest ik gaan zitten.
BB Leg EXT: 16*80, 2*12*85kg
BB leg curl: 12*20, 12*22,5, 12*25
Nog beetje gecrunched maar niet echt overdreven.
Ik ga proberen morgen ook nog te trainen. Het gaat een beetje moeilijk aangezien ik van de week voor thuisbezoeken aan 2 gezinnen voor een practicum vooral in NL zit, en pas vanaf woensdagavond eigenlijk weer naar BE kan. Dus ik ga nog wel even zien hoe ik dit ga oplossen. Misschien dat ik morgen wel de fiets pak naar de bus, en dan met de bus naar mijn kot om te trainen en dan weer terug. Totaal van 4u reistijd. Als ik dat doe dan hoor ik weer bij overtuigd BB-er ;).
Met een groet, pass it homie,
DJ
[Bart] "De haan kraait wel, maar het is de hen, die de eieren legt."
Bende, dit was echt mijn laatste poging. Het lukt me maar niet. Frustrerend kijk ik naar de kaarten verspreid over mijn bureau, het lukt me niet eens om een stomme kaarttruc onder de knie te krijgen. Op mijn horloge zie ik dat het al bijna tijd is. Bijna tijd om weer te trainen, wil mijn hele dag planning niet in de war lopen. Ik heb mijn rijst met vis bijna op en ik moet weer vliegen. Zo gaat het vaak. Wanneer ik naar school moet bedenk ik hoe ik mijn maaltijden zo kan invullen, dat én ik naar school kan én ik mijn voedingsschema volledig kan aanhouden. Niet alleen school, maar al mijn andere dagelijkse activiteiten worden op deze manier zorgvuldig in mijn planning verwerkt. Soms, wanneer de dag dusdanig veeleisend is, moet ik hierdoor een maaltijd weglaten of bijvoorbeeld om 3 uur 's nachts nuttigen. Maar ik houd het vol. Elke dag opnieuw.
Iedereen heeft zijn eigen talenten en interesses. Het feit dat je deze op een menselijke manier een plaats moet geven in je leven staat hier even los van. Maar het is niet dat ik behoeft heb aan sociale bewondering. Nee, tenslotte doe ik aan Bodybuilding omdat ik het leuk vind. Respect en bewondering zijn mooi meegenomen en geven het zelfvertrouwen een geweldige krik. Daarin verschilt mijn insteek hier denk ik met die van DJ. Haantjesgedrag uitlokken zie ik als dollen met maten. Dollen in de trend van grappen, een spelletje spelen. Het is in ieder geval geen verborgen behoefte naar respect. Dit is ook waarom er voor mij niets hoeft te zijn naast BB wat er niet al is. Ik ben gedisciplineerd omdat BB een onderdeel(ja, ik zeg onderdeel) van mijn leven is, waar ik zoveel mogelijk uit wil halen. Behalve het eerder genoemde twistpunt is er niets dat mij daarin belet. Hiermee wil ik zeggen dat mijn enkele twistpunt betreffende bodybuilding niet gegeneraliseerd hoeft te worden. Het twistpunt is geen kreet verlangende naar een ander leven, met bijvoorbeeld meer sociale bewondering. Denkvoer.
Nu mijn vraag richting jou Django: Bodybuilding is toch niet het resultaat van een behoefte aan bewondering?
DJ:
PS: Aangaande Amino, ik wist geen titel en was dat liedje aan het luisteren. Ja, ik sta inderdaad open voor elk genre.
PPS: Welk ontsierende vet van mijn biceps?? April en mei in ieder geval ja..
Iedereen heeft zijn eigen talenten en interesses. Het feit dat je deze op een menselijke manier een plaats moet geven in je leven staat hier even los van. Maar het is niet dat ik behoeft heb aan sociale bewondering. Nee, tenslotte doe ik aan Bodybuilding omdat ik het leuk vind. Respect en bewondering zijn mooi meegenomen en geven het zelfvertrouwen een geweldige krik. Daarin verschilt mijn insteek hier denk ik met die van DJ. Haantjesgedrag uitlokken zie ik als dollen met maten. Dollen in de trend van grappen, een spelletje spelen. Het is in ieder geval geen verborgen behoefte naar respect. Dit is ook waarom er voor mij niets hoeft te zijn naast BB wat er niet al is. Ik ben gedisciplineerd omdat BB een onderdeel(ja, ik zeg onderdeel) van mijn leven is, waar ik zoveel mogelijk uit wil halen. Behalve het eerder genoemde twistpunt is er niets dat mij daarin belet. Hiermee wil ik zeggen dat mijn enkele twistpunt betreffende bodybuilding niet gegeneraliseerd hoeft te worden. Het twistpunt is geen kreet verlangende naar een ander leven, met bijvoorbeeld meer sociale bewondering. Denkvoer.
Nu mijn vraag richting jou Django: Bodybuilding is toch niet het resultaat van een behoefte aan bewondering?
DJ:
PS: Aangaande Amino, ik wist geen titel en was dat liedje aan het luisteren. Ja, ik sta inderdaad open voor elk genre.
PPS: Welk ontsierende vet van mijn biceps?? April en mei in ieder geval ja..
zondag 23 november 2008
[DJ] Bart.vs.dj
Hah, ik voel mezelf weer de gebruikersnaam invullen maar ik heb nog geen idee wat te schrijven. We zien Bart al weer vol energie, energie om zich te wijden aan God, om zich te wijden aan Bodybuilding. Alleen wat hij met Ameno bedoelt blijft mij een beetje vaag. Misschien houdt hij van de muziek of wilt hij er graag eens naartoe... http://www.google.nl/search?hl=nl&q=ameno&meta=
Maar desalniettemin kunnen we met het blote oog al veranderingen zien bij Bart. Of je er nou van hou of niet, er valt geen discussie te maken over zijn breedte. Want breed is hij, hoe breed is slechts een kwestie van maatstaaf. Als ik hem weer zo zag, is dat een bron van motivatie. Ik hoop dat hij zich in de april en mei maanden zich ook gaat toeleggen om dat ontsierende vet van zijn biceps af te krijgen. Alleen is dat niet het enigste wat mij opvalt, maar vooral de gelijkenis in zijn levenspatroon vind ik bijzonder. Want beider studeren we psychologie, kennen we een hoger ideaal dat afstaat van het normale/wereldse/menselijke bestaan, hebben we ook duidelijk aardse doelen en vragen we ons af in hoeverre we ons hier in moeten laten gaan. Een nadeel van BB is toch ook wel het duidelijke individuele aan de sport. Dit komt ook terug in bijna elke sportschool. Waar iedereen toch vooral met zichzelf bezig is, zich irriteert aan die sukkel op het apparaat dat jij wil gebruiken, de juiste muziek in zijn oren plugt en ervoor gaat.
Ook de respect dat je voor je resultaten krijgt is meestal miniem, vaak wordt er een negatieve kant ook op genoemd. Of soms wordt het zelfs misbegrepen als slechts patserheid. Misschien is dit ook wel logisch aangezien je werkt met je eigen lichaam. Veel mensen voelen zich daar toch onzeker over en wanneer je dan geconfronteerd wordt met iemand die duidelijk wel verandering teweeg kan brengen dan moet je daar een rede voor geven waarom het die ander wel lukt. Ik zeg altijd dat Bart gewoon gek is met zijn gestoord goede discipline. Maar de andere optie die we hebben is ons eigen gedrag aan te passen.... Dus bart is niet gek, maar het voorbeeld. Hij krijgt het wel voor elkaar, waarom jij niet?
En ik niet? Hah, eergisteren wilde ik dat er weer eens geklapt wordt voor mij. Dat mensen voor je klappen voor datgene wat je bereikt heb. Maar bij Bodybuilding klappen er weinig mensen. Had Bart al zijn tijd besteed aan het kunnen van een kaarttrucje dan hij met dat trucje al veel geklap kunnen krijgen, veel meer dan de weinige bewondering die hij nu krijgt. Ik merk zelf en ik zie dat Bart eerder haantjesgedrag van anderen uit lokt. We voelen ons ego als het alfa mannetje voorbij komt. Daarom moet er iets zijn naast BB. Iets waarvoor we wel sociale bewondering krijgen. Iets waarmee het uiterlijk van een BB-er juist een plus kan zijn. Wat dit is... is natuurlijk een nogal open ding. Ik hoop NU (met nadruk op nu) dat ik met DJing uiteindelijk een publiek een beetje extra energie kan geven met een goede set. Hier ga ik dan ook mijn tijd in stoppen. Maar dit is ook slechts zo menselijk. Daardoor maakt het zo mooi compatibel met BB.
Want dan met het hogere? Hoe gaan we hiermee om. De mensen die in contact staan met het hogere geven altijd als advies om hun weg te volgen (natuurlijk verheerlijken ze de weg die ze genomen hebben). Iedere expert verheerlijkt uiteindelijk zijn daden die hij heeft gedaan om tot zijn expertise te komen. Denkvoer.
Moeten wij dan ook hun weg volgen?
Moeten we sowieso iemands weg volgen?
Enkele vragen die niet zo makkelijk beantwoord kunnen worden als waarom haters haten... Gewoon lekker gelukkig leven alleen is dan nog de vraag van wat dat dan is.
DJ
Maar desalniettemin kunnen we met het blote oog al veranderingen zien bij Bart. Of je er nou van hou of niet, er valt geen discussie te maken over zijn breedte. Want breed is hij, hoe breed is slechts een kwestie van maatstaaf. Als ik hem weer zo zag, is dat een bron van motivatie. Ik hoop dat hij zich in de april en mei maanden zich ook gaat toeleggen om dat ontsierende vet van zijn biceps af te krijgen. Alleen is dat niet het enigste wat mij opvalt, maar vooral de gelijkenis in zijn levenspatroon vind ik bijzonder. Want beider studeren we psychologie, kennen we een hoger ideaal dat afstaat van het normale/wereldse/menselijke bestaan, hebben we ook duidelijk aardse doelen en vragen we ons af in hoeverre we ons hier in moeten laten gaan. Een nadeel van BB is toch ook wel het duidelijke individuele aan de sport. Dit komt ook terug in bijna elke sportschool. Waar iedereen toch vooral met zichzelf bezig is, zich irriteert aan die sukkel op het apparaat dat jij wil gebruiken, de juiste muziek in zijn oren plugt en ervoor gaat.
Ook de respect dat je voor je resultaten krijgt is meestal miniem, vaak wordt er een negatieve kant ook op genoemd. Of soms wordt het zelfs misbegrepen als slechts patserheid. Misschien is dit ook wel logisch aangezien je werkt met je eigen lichaam. Veel mensen voelen zich daar toch onzeker over en wanneer je dan geconfronteerd wordt met iemand die duidelijk wel verandering teweeg kan brengen dan moet je daar een rede voor geven waarom het die ander wel lukt. Ik zeg altijd dat Bart gewoon gek is met zijn gestoord goede discipline. Maar de andere optie die we hebben is ons eigen gedrag aan te passen.... Dus bart is niet gek, maar het voorbeeld. Hij krijgt het wel voor elkaar, waarom jij niet?
En ik niet? Hah, eergisteren wilde ik dat er weer eens geklapt wordt voor mij. Dat mensen voor je klappen voor datgene wat je bereikt heb. Maar bij Bodybuilding klappen er weinig mensen. Had Bart al zijn tijd besteed aan het kunnen van een kaarttrucje dan hij met dat trucje al veel geklap kunnen krijgen, veel meer dan de weinige bewondering die hij nu krijgt. Ik merk zelf en ik zie dat Bart eerder haantjesgedrag van anderen uit lokt. We voelen ons ego als het alfa mannetje voorbij komt. Daarom moet er iets zijn naast BB. Iets waarvoor we wel sociale bewondering krijgen. Iets waarmee het uiterlijk van een BB-er juist een plus kan zijn. Wat dit is... is natuurlijk een nogal open ding. Ik hoop NU (met nadruk op nu) dat ik met DJing uiteindelijk een publiek een beetje extra energie kan geven met een goede set. Hier ga ik dan ook mijn tijd in stoppen. Maar dit is ook slechts zo menselijk. Daardoor maakt het zo mooi compatibel met BB.
Want dan met het hogere? Hoe gaan we hiermee om. De mensen die in contact staan met het hogere geven altijd als advies om hun weg te volgen (natuurlijk verheerlijken ze de weg die ze genomen hebben). Iedere expert verheerlijkt uiteindelijk zijn daden die hij heeft gedaan om tot zijn expertise te komen. Denkvoer.
Moeten wij dan ook hun weg volgen?
Moeten we sowieso iemands weg volgen?
Enkele vragen die niet zo makkelijk beantwoord kunnen worden als waarom haters haten... Gewoon lekker gelukkig leven alleen is dan nog de vraag van wat dat dan is.
DJ
[Bart] Ameno
Ameno kent vele betekenissen, maar ik doel puur op de plezierige kant van het woord.
Ik heb namelijk plezier in de sport, ik vind er een bepaalde rust, waar ik juist ook mijn overgebleven, overvloedige energie in kwijt kan.
Toch is er iets wat mij min of meer let in dit plezier, hetzij dat het mijn enthousiasme drastisch beperkt:
Ik wil nu even open kaart spelen. Deze voornemens lagen al eerder op tafel en zijn ook al op relatief traag tempo vormgegeven. Maar vandaag wil ik hiermee het gaspedaal beladen. In ‘In de ban van de blog’ heb ik het volgende raakvlak ook al kort aangesneden. Maar hieruit sprak een bepaalde vrede voort. Helaas veroorzaakte mijn cognitieve dissonantie waarschijnlijk deze ingebeelde vrede. Want ik moet u melden dat ik er nog niet uit ben. Tot op welke hoogte is mijn toewijding jegens de sport vauit christelijk oogpunt verantwoord? Dit is de grote vraag die mij, nu nog steeds, regelmatig bezig houdt. Wellicht heeft u dit ook wel zien doorschemeren in mijn voorgaande berichten. Laat mijn toewijding aangaande de sport altijd eerbiedig overkoepelt worden door een hogere toewijding. Maar onder andere in de hoop op positieve (hoeft niet altijd in de zin van makkelijke) opbouwende reacties en/of adviezen zal ik nog wachten met het voortbouwen op deze gewichtige kwestie.
In de trend van post scriptum wil ik u nog met trots vertellen dat, waarschijnlijk vorige week na mijn zware rug-, biceps- en onderarmen-training, mijn jas is gescheurd. Met tegenstellende, maar zonder meer ook meetellende, vreugde mag ik u meedelen dat dit wel betrekkelijk plaatselijk was. Namelijk het stuk textiel omvangende mijn brachioradialis. Dit is natuurlijk een doel van mij dat nu, dankzij mijn moeizaam verworven pop-eye postuur, als behaald mag worden beschouwd.
Mvg,
Haters-hater
Verheven hypocriesie
Ik heb namelijk plezier in de sport, ik vind er een bepaalde rust, waar ik juist ook mijn overgebleven, overvloedige energie in kwijt kan.
Toch is er iets wat mij min of meer let in dit plezier, hetzij dat het mijn enthousiasme drastisch beperkt:
Ik wil nu even open kaart spelen. Deze voornemens lagen al eerder op tafel en zijn ook al op relatief traag tempo vormgegeven. Maar vandaag wil ik hiermee het gaspedaal beladen. In ‘In de ban van de blog’ heb ik het volgende raakvlak ook al kort aangesneden. Maar hieruit sprak een bepaalde vrede voort. Helaas veroorzaakte mijn cognitieve dissonantie waarschijnlijk deze ingebeelde vrede. Want ik moet u melden dat ik er nog niet uit ben. Tot op welke hoogte is mijn toewijding jegens de sport vauit christelijk oogpunt verantwoord? Dit is de grote vraag die mij, nu nog steeds, regelmatig bezig houdt. Wellicht heeft u dit ook wel zien doorschemeren in mijn voorgaande berichten. Laat mijn toewijding aangaande de sport altijd eerbiedig overkoepelt worden door een hogere toewijding. Maar onder andere in de hoop op positieve (hoeft niet altijd in de zin van makkelijke) opbouwende reacties en/of adviezen zal ik nog wachten met het voortbouwen op deze gewichtige kwestie.
In de trend van post scriptum wil ik u nog met trots vertellen dat, waarschijnlijk vorige week na mijn zware rug-, biceps- en onderarmen-training, mijn jas is gescheurd. Met tegenstellende, maar zonder meer ook meetellende, vreugde mag ik u meedelen dat dit wel betrekkelijk plaatselijk was. Namelijk het stuk textiel omvangende mijn brachioradialis. Dit is natuurlijk een doel van mij dat nu, dankzij mijn moeizaam verworven pop-eye postuur, als behaald mag worden beschouwd.
Mvg,
Haters-hater
Verheven hypocriesie
donderdag 20 november 2008
[Bart] Onverslaanbaar
Producten als Jogging magere kwark en mijn favoriete ingeblikte tonijn verdwijnen haast ongemerkt uit de schappen. Niemand weet waar het vandaan komt of wie erachter zit. Maar ik heb het door, ik zie ze lopen. Mensen, bodybuilders, wanneer de dag komt dat er geen vis, havermout of magere melk meer in de schappen te vinden is, wanneer zelfs de kip een beschermde diersoort is, dan is het te laat! Nu worden we nog gedoogd, maar ik zie het voor me. Wanneer je over een aantal jaren, wat zeg ik: maanden, wat zeg ik: weken, allenig iets zwaars op tilt, zal een agent je erop wijzen dat het verstandiger is om er iemand bij te halen, wil je geen boete riskeren. Wee degene wiens arm dan dikker is dan 42 cm. De volkomen mens wordt niet meer geaccepteerd in deze maatschappij, niemand mag straks meer een betere versie van zichzelf creëren. Dit is niet het communisme waar ik u voor waarschuw. Neen, dit is pure bodybuilding-haat! Misschien is het jaloezie, maar waarschijnlijk is het echt gemeende afkeer. Ik moet eraan ontsnappen. Ik sluit mezelf op in de ijzerzaal mijmerend over een betere wereld.
Giantssets, supersets, opbouwen, afbouwen, zweten, knallen en een 60kg military press zijn de resultaten van mijn wanen. Ik voel mijn hart sneller kloppen, mijn zweet ijlings langs mijn gezicht druipen. Ik raak in een trance, een trance waarin ik 'DB benchpresses', 'Fly's' en 'Cable Fly's' in een giantset kan combineren. Een trance waarin ik na zes maal de stang van 60kg de hoogte in te hebben geworpen, nog tweemaal een giantset vol 'raises' eruit knal. Mijn grenzen waren verdwenen en zelfs mijn meerderen stonden vol ontzag van mijn training te genieten. Ik was van de wereld, uit de realiteit. En mensen, ik heb het geproefd. De volle heerlijk smaak van de ijzerzaal welke mijn lichaam vulde met adrenaline.
Uiteindelijk keerde ik voldaan terug de wereld in, onverslaanbaar. Wanneer de nood roept, zal ik illegaal op kippen jagen, om vervolgens mijn krachtvoer misschien zelfs ondergronds te moeten versmaden!
Giantssets, supersets, opbouwen, afbouwen, zweten, knallen en een 60kg military press zijn de resultaten van mijn wanen. Ik voel mijn hart sneller kloppen, mijn zweet ijlings langs mijn gezicht druipen. Ik raak in een trance, een trance waarin ik 'DB benchpresses', 'Fly's' en 'Cable Fly's' in een giantset kan combineren. Een trance waarin ik na zes maal de stang van 60kg de hoogte in te hebben geworpen, nog tweemaal een giantset vol 'raises' eruit knal. Mijn grenzen waren verdwenen en zelfs mijn meerderen stonden vol ontzag van mijn training te genieten. Ik was van de wereld, uit de realiteit. En mensen, ik heb het geproefd. De volle heerlijk smaak van de ijzerzaal welke mijn lichaam vulde met adrenaline.
Uiteindelijk keerde ik voldaan terug de wereld in, onverslaanbaar. Wanneer de nood roept, zal ik illegaal op kippen jagen, om vervolgens mijn krachtvoer misschien zelfs ondergronds te moeten versmaden!
[DJ] Nee, nu moet ik er echt aan geloven
Even een statement.
Ik moet er aan geloven.
Het is te ver gekomen.
Ja, ik moet gaan cutten.
Dit zal een nieuwe golf van informatie tot gevolg hebben.
Dus later meer over cutten...
Ik moet er aan geloven.
Het is te ver gekomen.
Ja, ik moet gaan cutten.
Dit zal een nieuwe golf van informatie tot gevolg hebben.
Dus later meer over cutten...
woensdag 19 november 2008
[DJ] Supplementen werken!
Man man, wat een training weer. Supplementen werken wel degelijk.
SQ: 12*44, 12*64, 9*84, 9*84, 6*84
Leg EXT: 4*12*70
Leg curls: 3*12*20
I rest my case.
SQ: 12*44, 12*64, 9*84, 9*84, 6*84
Leg EXT: 4*12*70
Leg curls: 3*12*20
I rest my case.
dinsdag 18 november 2008
[Bart] Een nieuw begin?
Een nieuw begin, mooie woorden. Niets motiveert meer dan een nieuw begin. Ik heb het zelf ook vaak genoeg geroepen en mezelf wijs gemaakt. Maar is het geen bedrog? Zijn wij die fase niet voorbij? Ik heb vandaag mijn rug getraind. Als ik deze training in was gegaan met het idee van een nieuw begin, hoe had ik dit dan moeten concretiseren? Ik kan het feit dat ik de vorige training 9 herhalingen met de 100kg BOR maakte toch niet elimineren? Had ik dan toch gewoon weer mogen beginnen met 50kg? Neen, ik moest verder bouwen op de vorige training wilde ik groeien. Dit is dan ook wat ik gedaan heb. Ik heb mijn PR niet eens verbeterd, enkel geëvenaard. Maar bij een tiende herhaling had de uitvoering er zodanig geforceerd uitgezien, dat ik me had moeten schamen. Waar ik nu sta kan ik niet opnieuw beginnen. Ik zal verder moeten gaan en vast moeten houden wat ik al bereikt heb. Weerstanden als wanen over verworven roem, of gedachten over sleur moet ik elke dag weer overwinnen. Elke dag sta ik weer oog in oog met onbegrip en in het ergste geval afschuw voor mijn levenswijze. Wanneer veel mensen mij dit aanpraten is de kans groot dat ik het zelf ga geloven. Dat ik zelf ga denken dat de weg te zwaar en te nutteloos is om te volgen...
Wanneer mensen je niet snappen en geen schijntje bewondering hebben voor je harde werk, dan ontstaat de behoefte aan mensen die dit wel hebben, die je complimenteren. Die het mooi en geweldig vinden wat je doet. Die richting anderen jouw inzet en levenswijze prijzen. Je hebt behoefte aan aandacht en respect, om elke seconden herinnert te worden en de sport.
Worden bodybuilders die veel verder zijn/gaan in de sport er nooit gek van? Enerzijds de spiermassa-hatende menigte en anderzijds de bewonderaars. Zouden mensen hun nog weleens bekijken op basis van andere eigenschappen of karaktertrekken? Veranderen ze op den duur niet in een levende replica van de sport zelf?
Een nieuw begin, je kan elke dag opnieuw beginnen. Opnieuw in de zin van fris en gemotiveerd. Misschien is dit de hele kunst van het bodybuilden. Het elke dag 'opnieuw' beginnen. Maar ook het genieten van dagen waarop bodybuilden maar een klein deel uitmaakt van de dag. Waarop je dankzij je 7e maaltijd herinnert wordt aan deze grote bezigheid. De kunst om het bodybuilding op een prettige en voordelige manier te verweven in je leven, door hier de juiste balans in te vinden. Voor mijn gevoel overschrijden anabole steroïden deze grens bij veel mensen. Laat ons niet dezelfde fout maken. Laat dit nooit ons nieuwe begin zijn.
Wanneer mensen je niet snappen en geen schijntje bewondering hebben voor je harde werk, dan ontstaat de behoefte aan mensen die dit wel hebben, die je complimenteren. Die het mooi en geweldig vinden wat je doet. Die richting anderen jouw inzet en levenswijze prijzen. Je hebt behoefte aan aandacht en respect, om elke seconden herinnert te worden en de sport.
Worden bodybuilders die veel verder zijn/gaan in de sport er nooit gek van? Enerzijds de spiermassa-hatende menigte en anderzijds de bewonderaars. Zouden mensen hun nog weleens bekijken op basis van andere eigenschappen of karaktertrekken? Veranderen ze op den duur niet in een levende replica van de sport zelf?
Een nieuw begin, je kan elke dag opnieuw beginnen. Opnieuw in de zin van fris en gemotiveerd. Misschien is dit de hele kunst van het bodybuilden. Het elke dag 'opnieuw' beginnen. Maar ook het genieten van dagen waarop bodybuilden maar een klein deel uitmaakt van de dag. Waarop je dankzij je 7e maaltijd herinnert wordt aan deze grote bezigheid. De kunst om het bodybuilding op een prettige en voordelige manier te verweven in je leven, door hier de juiste balans in te vinden. Voor mijn gevoel overschrijden anabole steroïden deze grens bij veel mensen. Laat ons niet dezelfde fout maken. Laat dit nooit ons nieuwe begin zijn.
maandag 17 november 2008
[DJ] Oh... nou, ok dan
Jaja, ben ik eindelijk weer gaan trainen. Wordt ik er na een rustige BP en 1 setje Flyes eruit gekickt aangezien het "gesloten" was... Dus een nogal korte training. Ik ga nu ook niet meer verder op kot. Is een beetje laat voor mijn Belgische buurtjes dusja.
BP: 20*20, 12*40, 8*60, 6*70, 6*60
FLY: 12*16
Maar... ik heb weer getraind, en ik kon er wel om lachen.
Morgen weer beter ;).
BP: 20*20, 12*40, 8*60, 6*70, 6*60
FLY: 12*16
Maar... ik heb weer getraind, en ik kon er wel om lachen.
Morgen weer beter ;).
[DJ] Vandaag de dag is de dag van het nieuwe begin!
Hallllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllooooooooooooooooooooooooooooooooooow
Galmt het in de diepte van het internet verkeer.
Vanavond weer eens trainen. Ik heb wat problemen van mijn darmen en heb vorige week mogen afkicken van alles waar een echte BB-er op leeft. Dus geen Whey, geen BCAA, geen Creatine, geen Labrada super Charge, zelfs geen kip, kwark of een overmaat aan melkproducten. Neen, water en allerlei andere flauwe etenswaar.
Maar het gaf ook tijd om te denken. En ik ga mijn instelling tegenover BB toch een beetje bij schaven. In plaats van een monster te worden, wil ik nu zo gespierd maar ook zo gezond mogelijk worden, aangezien dat toch het belangrijkst is. Een ander perspectief heb ik nu ook op trainen. Natuurlijk zal de champion rep blijven mee tellen maar er van genieten en af en toe een verstandige keuze maken zal ook mee tellen. Als ik dit gewoon wil volhouden langer dan een paar jaar dan zal ik ook verstandig moeten zijn, want bij te veel teleurstellingen is het ook niet meer nuttig om je eigen er mee bezig te houden. Want uiteindelijk moet het toch allemaal mee tellen in levensgeluk. Het zou onzinnig zijn om iets na te streven met zoveel moeite en kracht als je er na een teleurstelling er mee zou ophouden. Nee ik kies nu voor de lange termijn. Vorige week niet getraind, maar ik heb het wel gemist. En dat is voor mij toch heel bijzonder en bewijst dat ik dit gewoon vol moet houden. Dus....
Vanavond weer lekker trainen, en morgen weer een trainingsverslag.
Goedeavond,
DJ
Galmt het in de diepte van het internet verkeer.
Vanavond weer eens trainen. Ik heb wat problemen van mijn darmen en heb vorige week mogen afkicken van alles waar een echte BB-er op leeft. Dus geen Whey, geen BCAA, geen Creatine, geen Labrada super Charge, zelfs geen kip, kwark of een overmaat aan melkproducten. Neen, water en allerlei andere flauwe etenswaar.
Maar het gaf ook tijd om te denken. En ik ga mijn instelling tegenover BB toch een beetje bij schaven. In plaats van een monster te worden, wil ik nu zo gespierd maar ook zo gezond mogelijk worden, aangezien dat toch het belangrijkst is. Een ander perspectief heb ik nu ook op trainen. Natuurlijk zal de champion rep blijven mee tellen maar er van genieten en af en toe een verstandige keuze maken zal ook mee tellen. Als ik dit gewoon wil volhouden langer dan een paar jaar dan zal ik ook verstandig moeten zijn, want bij te veel teleurstellingen is het ook niet meer nuttig om je eigen er mee bezig te houden. Want uiteindelijk moet het toch allemaal mee tellen in levensgeluk. Het zou onzinnig zijn om iets na te streven met zoveel moeite en kracht als je er na een teleurstelling er mee zou ophouden. Nee ik kies nu voor de lange termijn. Vorige week niet getraind, maar ik heb het wel gemist. En dat is voor mij toch heel bijzonder en bewijst dat ik dit gewoon vol moet houden. Dus....
Vanavond weer lekker trainen, en morgen weer een trainingsverslag.
Goedeavond,
DJ
woensdag 12 november 2008
[Bart] Just an other day at the gym
Mijn trainingen verlopen nog steeds goed. Gevaarlijk goed zelfs. Zo gevaarlijk goed dat ik een slechte periode al aan mijn water aan voel komen. Om u te laten begrijpen wat ik bedoel met gevaarlijk goed zal ik u een verslag voorleggen. Een verslag van gisteren. Zoals u al had kunnen begrijpen uit het vorige bericht was het gisteren rug-dag.
BOR: 10x20kg, 10x50kg, 10x80kg, 9x100kg (voelde goed) en als afsluiter nog 12x80kg
Close grip Pull down: 10x40kg, 10x95kg, 8x110kg
Machine rows: 10x40kg, 5x110kg, 10x80kg
DB incline curls: 3x±7x20kg
Standing concentration curls: 7x20kg, 8x20kg, 9x20kg (aaah directe overload)
Standing hammer curls: 6x20kg, 7x20kg, 8x20kg (alweer directe overload)
Toen begonnen de 20kg dumbells mij beu te raken, dus heb ik hun grotere broers er maar bij gehaald.
DB wrist curls: 3x±14x26kg
Ook vandaag heb ik weer getraind, een tipje van de sluier:
Legpress: 10x175kg, Leg curls: 9x50kg en One leg extension: 10x125kg.
Ik ben gewoon heerlijk zwaar gegaan met de bijbehorende gevoelens van dien.
Django, dit verslag is niet bedoeld om je te imponeren, maar juist om je te motiveren. Ik hoop dat je dit daar ook voor zult gebruiken, met de daarbij horende verplichting van de week een geweldig trainingsverslag te plaatsen.
mvg,
Bart
Brute Baas
BOR: 10x20kg, 10x50kg, 10x80kg, 9x100kg (voelde goed) en als afsluiter nog 12x80kg
Close grip Pull down: 10x40kg, 10x95kg, 8x110kg
Machine rows: 10x40kg, 5x110kg, 10x80kg
DB incline curls: 3x±7x20kg
Standing concentration curls: 7x20kg, 8x20kg, 9x20kg (aaah directe overload)
Standing hammer curls: 6x20kg, 7x20kg, 8x20kg (alweer directe overload)
Toen begonnen de 20kg dumbells mij beu te raken, dus heb ik hun grotere broers er maar bij gehaald.
DB wrist curls: 3x±14x26kg
Ook vandaag heb ik weer getraind, een tipje van de sluier:
Legpress: 10x175kg, Leg curls: 9x50kg en One leg extension: 10x125kg.
Ik ben gewoon heerlijk zwaar gegaan met de bijbehorende gevoelens van dien.
Django, dit verslag is niet bedoeld om je te imponeren, maar juist om je te motiveren. Ik hoop dat je dit daar ook voor zult gebruiken, met de daarbij horende verplichting van de week een geweldig trainingsverslag te plaatsen.
mvg,
Bart
Brute Baas
dinsdag 11 november 2008
[Bart] DJ-ango is back in tha house
Beste Django,
Aangezien dit nog de enige manier is waarop wij nog communiceren, zal ik hier een aantal remarks plaatsen.
Je bent niet alleen een blogontwijker, ik tikte je als een laffe blogontwijker. Voordat je dit bericht ging plaatsten wist ik namelijk al wat het werkelijke probleem was, en hoe je je bericht dan ook zou beginnen. Het ging weer eens slecht. Je voeding of je training, vaak zelfs beiden. Nu heb ik daar met de eurotekentjes in mijn ogen natuurlijk geen problemen mee. En ik wil ook zeker niet zeggen dat ik nooit slechte periodes doormaak. Maar blijf gewoon lekker schrijven en laat de pen zijn werk doen in de handen van een kunstenaar op het gebied waarover hij schrijft.
Ik had van mijn 'spotter' ook al begrepen dat je DJ-ambities had. Natuurlijk een geniale keuze voor iemand die Django heet. Maar er zijn daarvan afgezien natuurlijk meer dingen in het leven dan hobby's om je tijd mee te vullen. Ook had ik van mijn spotter jouw frustraties betreffende de gedachte dat je niet meer dan een motivatiebron vertegenwoordigd voor je tegenstander al vernomen. Dankzij mijn alwetende spotter, wiens naam hier niet genoemd zal worden, vertel je me vandaag dus weinig nieuws.
Volgens mij begrijp je mijn methodiek nog niet helemaal. Ik stel mezelf in tegenstelling tot jou niet zulke hoge eisen. Het bericht 'benen' lijkt dit tegen te spreken, maar je moet begrijpen dat mijn eisen per training variëren. Over het algemeen verwacht ik dus niet dat ik elke training bij elke oefening mijn PR verleg. Dit verklaart misschien ook waarom ik mijn training achteraf sneller en vaker waardeer dan jij. Wanneer ik de MP met een schrale 7x45kg uitvoerde was dit dan ook zeker geen PR. Mijn PR lag toen al, naar schatting, op de 8x50kg. Dit maakt de sprong een stuk realistischer. Nu zal je, vanuit jouw beperkte perspectief, terecht denken dat ik niet tot het uiterste gegaan ben met die 7x45kg. Maar misschien waren mijn schouders al moe van voorgaande oefeningen. Misschien voerde ik de oefening extra gecontroleerd en/of langzaam uit. Of had ik vanwege voorgaande rusttijd weinig herstel gekregen. Zoals je nu wel in zult zien kan ik zo nog wel even doorgaan. Verder wil ik natuurlijk niet helemaal uitsluiten dat ik mezelf deels spaarde in de eerdere schouder-trainingen, maar ik denk dat jij deze factor toch sterk overschat.
Verder motiveert jouw bericht mij weinig, wat mij ten diepste bedroefd aangezien ik straks mijn rug wil gaan trainen. Je hebt je kennis van jouw rol in deze wereld (nee, niet overdrijven, ik doel hier wel op de bodybuilding-wereld) kenbaar gemaakt door deze in blokletters uit te drukken, houd je er dan ook aan.
Hoogachtend,
Bart Leenhouts
PS: ga niet zeggen dat ik jou nooit motiveer.
PS2: we moeten weer eens samen trainen.
Aangezien dit nog de enige manier is waarop wij nog communiceren, zal ik hier een aantal remarks plaatsen.
Je bent niet alleen een blogontwijker, ik tikte je als een laffe blogontwijker. Voordat je dit bericht ging plaatsten wist ik namelijk al wat het werkelijke probleem was, en hoe je je bericht dan ook zou beginnen. Het ging weer eens slecht. Je voeding of je training, vaak zelfs beiden. Nu heb ik daar met de eurotekentjes in mijn ogen natuurlijk geen problemen mee. En ik wil ook zeker niet zeggen dat ik nooit slechte periodes doormaak. Maar blijf gewoon lekker schrijven en laat de pen zijn werk doen in de handen van een kunstenaar op het gebied waarover hij schrijft.
Ik had van mijn 'spotter' ook al begrepen dat je DJ-ambities had. Natuurlijk een geniale keuze voor iemand die Django heet. Maar er zijn daarvan afgezien natuurlijk meer dingen in het leven dan hobby's om je tijd mee te vullen. Ook had ik van mijn spotter jouw frustraties betreffende de gedachte dat je niet meer dan een motivatiebron vertegenwoordigd voor je tegenstander al vernomen. Dankzij mijn alwetende spotter, wiens naam hier niet genoemd zal worden, vertel je me vandaag dus weinig nieuws.
Volgens mij begrijp je mijn methodiek nog niet helemaal. Ik stel mezelf in tegenstelling tot jou niet zulke hoge eisen. Het bericht 'benen' lijkt dit tegen te spreken, maar je moet begrijpen dat mijn eisen per training variëren. Over het algemeen verwacht ik dus niet dat ik elke training bij elke oefening mijn PR verleg. Dit verklaart misschien ook waarom ik mijn training achteraf sneller en vaker waardeer dan jij. Wanneer ik de MP met een schrale 7x45kg uitvoerde was dit dan ook zeker geen PR. Mijn PR lag toen al, naar schatting, op de 8x50kg. Dit maakt de sprong een stuk realistischer. Nu zal je, vanuit jouw beperkte perspectief, terecht denken dat ik niet tot het uiterste gegaan ben met die 7x45kg. Maar misschien waren mijn schouders al moe van voorgaande oefeningen. Misschien voerde ik de oefening extra gecontroleerd en/of langzaam uit. Of had ik vanwege voorgaande rusttijd weinig herstel gekregen. Zoals je nu wel in zult zien kan ik zo nog wel even doorgaan. Verder wil ik natuurlijk niet helemaal uitsluiten dat ik mezelf deels spaarde in de eerdere schouder-trainingen, maar ik denk dat jij deze factor toch sterk overschat.
Verder motiveert jouw bericht mij weinig, wat mij ten diepste bedroefd aangezien ik straks mijn rug wil gaan trainen. Je hebt je kennis van jouw rol in deze wereld (nee, niet overdrijven, ik doel hier wel op de bodybuilding-wereld) kenbaar gemaakt door deze in blokletters uit te drukken, houd je er dan ook aan.
Hoogachtend,
Bart Leenhouts
PS: ga niet zeggen dat ik jou nooit motiveer.
PS2: we moeten weer eens samen trainen.
[DJ] Verder?
Whadduppaaaaaah,
Ik blijf mij verzetten tegenover de respectabele opening :p.
Nou Bartje, ik ben geen blogontwijker maar ik had gewoon weinig te zeggen over BB. Ik voelde me vrijdag nog steeds brak, en zaterdag, zondag + maandag heb ik wat last gehad van mijn darmen en maag. Dus ik heb niet veel gegeten. Zelfs gestopt met Whey en Crea. Maar vandaag voel ik me gelijk een stuk beter dus ik ben ook van plan om vandaag weer te trainen. Een herfstdipje denk ik :p.
Aangezien ik vorige week nogal nutteloos ben geweest in alle andere vlakken van het leven naast BB heb ik gekozen voor nog een hobby die zeker wel complementair met BB is. Mijn leven bestond ongeveer uit gamen tot diep in de nacht, uitslapen tot half 1, klaarmaken voor sporten, wat afspreken met anderen en daarna weer gamen tot diep in de nacht :p. Dat komt een beetje doordat ik met het Boeddhisme en mijn website www.toegangtotinzicht.nl ben gestopt als mijn intellectuele en zelfcontroversiële hobby. Niet dat ik nu niet meer achter het idee sta, ik sla alleen nu een andere weg maar ik weet zeker dat ik er meerdere keren in mijn leven ernaar terug zal keren. Dusja, wat wordt dan die hobby eh, :p. Tjah, ik ga mijn naam eer aan doen xD. Jep, DJ. Ik heb zo een mixertje gekocht en heb dit weekend ook al een 'shitload' aan hoge kwaliteit hardcore MP3tjes gedownd. Waarschijnlijk krijg ik het volgende week allemaal binnen. En dan blijf ik een nerd hele dagen achter mijn laptop maar dan wel op weg om een mix te kunnen maken xD.
Zo. Nou ben ik geen blog ontwijker meer eh, Bart :p. Nog even een zeer kritische remark, gozer. Kijk als eerst je PR MP 7*45kg is en je maakt er 9*55kg van, dan lijkt dat in de eerste plaats ene gigantische prestatie en voor het gewicht en zo krijg je dan ook respect van mij, maar in de tweede plaats... wat een onzin. Als je 2 reps en 10kg erbij kan doen, wat deed je dan al die vorige keren eh... Laat ik je niet weer betrappen op een oefening of spiergroep waarmee jezelf onder je niveau houdt ;).
Plus, GEBRUIK MIJ NIET ZO SCHAAMTELOOS ALLEEN ALS EEN EXTERNE MOTIVATOR.
Gegroet,
DJ :p
Ik blijf mij verzetten tegenover de respectabele opening :p.
Nou Bartje, ik ben geen blogontwijker maar ik had gewoon weinig te zeggen over BB. Ik voelde me vrijdag nog steeds brak, en zaterdag, zondag + maandag heb ik wat last gehad van mijn darmen en maag. Dus ik heb niet veel gegeten. Zelfs gestopt met Whey en Crea. Maar vandaag voel ik me gelijk een stuk beter dus ik ben ook van plan om vandaag weer te trainen. Een herfstdipje denk ik :p.
Aangezien ik vorige week nogal nutteloos ben geweest in alle andere vlakken van het leven naast BB heb ik gekozen voor nog een hobby die zeker wel complementair met BB is. Mijn leven bestond ongeveer uit gamen tot diep in de nacht, uitslapen tot half 1, klaarmaken voor sporten, wat afspreken met anderen en daarna weer gamen tot diep in de nacht :p. Dat komt een beetje doordat ik met het Boeddhisme en mijn website www.toegangtotinzicht.nl ben gestopt als mijn intellectuele en zelfcontroversiële hobby. Niet dat ik nu niet meer achter het idee sta, ik sla alleen nu een andere weg maar ik weet zeker dat ik er meerdere keren in mijn leven ernaar terug zal keren. Dusja, wat wordt dan die hobby eh, :p. Tjah, ik ga mijn naam eer aan doen xD. Jep, DJ. Ik heb zo een mixertje gekocht en heb dit weekend ook al een 'shitload' aan hoge kwaliteit hardcore MP3tjes gedownd. Waarschijnlijk krijg ik het volgende week allemaal binnen. En dan blijf ik een nerd hele dagen achter mijn laptop maar dan wel op weg om een mix te kunnen maken xD.
Zo. Nou ben ik geen blog ontwijker meer eh, Bart :p. Nog even een zeer kritische remark, gozer. Kijk als eerst je PR MP 7*45kg is en je maakt er 9*55kg van, dan lijkt dat in de eerste plaats ene gigantische prestatie en voor het gewicht en zo krijg je dan ook respect van mij, maar in de tweede plaats... wat een onzin. Als je 2 reps en 10kg erbij kan doen, wat deed je dan al die vorige keren eh... Laat ik je niet weer betrappen op een oefening of spiergroep waarmee jezelf onder je niveau houdt ;).
Plus, GEBRUIK MIJ NIET ZO SCHAAMTELOOS ALLEEN ALS EEN EXTERNE MOTIVATOR.
Gegroet,
DJ :p
zaterdag 8 november 2008
[Bart] Benen
Helaas mensen, helaas. Het doet mij pijn. Pijn in mijn grootste ledematen. Maar ik moet er aan toegeven, ik moet eraan geloven. Hoe vaak heb ik niet al gezegd dat dat deze bundels mijn zwakste spiergroep zijn? Hoe lang heb ik ze wel niet genegeerd voor ik eindelijk begon met het trainen van mijn toen al achterlopende wheels? Ik heb gefaald. Het leek zo bereikbaar, maar het was toch te ver weg, te ver weg voor mij om te verwekelijken. De 12x100kg squat. Na mijn laatste inspanning, ja zelfs bijna mijn laatste adem, bleef het op deze krachtdag bij de 8x100kg...
Ik noem het krachtdag. De dag dat ik samen met mijn spotter (lees: trainingspartner) de kille schuur begroet om benen te trainen. Krachtdag, omdat ik hier weinig apparatuur tot mijn beschikking heb. Krachtdag, omdat er wel veel gewicht en een spotter aanwezig zijn. Zwaar squaten, zonder een sportschooleigenaar die lichter gewicht adviseerd. Vervolgens zware leg extensions, zwaar deadliften, zware shrugs en voorzichtige crunches. Meer is het niet. De volgorde en het aantal setjes wil wel eens varieren en een enkele keer gooi ik mijn kuiten ertussen. Vroeger kon ik mijn hamstrings nog extra pakken met legcurls, maar ondertussen is de tijd gekomen dat het preacherbord door zijn standvastigheid deze optie ook gebarricadeerd heeft. Zo'n dag komt niet vaak voor. Wanneer ik accuraat vier keer in de week train, en zaterdag een van die keren is, komt zo'n dag 1 keer in de 3 weken langs. Uit dankbaarheid moet ik dan ook goed gebruik maken van zo'n dag. Mijn squat of deadlift omhoog gooien doet hem meestal genoeg eer aan. Maar vandaag was anders. Ik heb mijn squat omhoog gegooid, maar het was niet genoeg. Ik was niet voldaan. Ik had deze dag een andere missie, de lat lag hoger. Ik heb gefaald..
Django, uit respect voor deze oude drentelaar, vergeet de squat voor een tijdje. Geef me drie weken.
Ik noem het krachtdag. De dag dat ik samen met mijn spotter (lees: trainingspartner) de kille schuur begroet om benen te trainen. Krachtdag, omdat ik hier weinig apparatuur tot mijn beschikking heb. Krachtdag, omdat er wel veel gewicht en een spotter aanwezig zijn. Zwaar squaten, zonder een sportschooleigenaar die lichter gewicht adviseerd. Vervolgens zware leg extensions, zwaar deadliften, zware shrugs en voorzichtige crunches. Meer is het niet. De volgorde en het aantal setjes wil wel eens varieren en een enkele keer gooi ik mijn kuiten ertussen. Vroeger kon ik mijn hamstrings nog extra pakken met legcurls, maar ondertussen is de tijd gekomen dat het preacherbord door zijn standvastigheid deze optie ook gebarricadeerd heeft. Zo'n dag komt niet vaak voor. Wanneer ik accuraat vier keer in de week train, en zaterdag een van die keren is, komt zo'n dag 1 keer in de 3 weken langs. Uit dankbaarheid moet ik dan ook goed gebruik maken van zo'n dag. Mijn squat of deadlift omhoog gooien doet hem meestal genoeg eer aan. Maar vandaag was anders. Ik heb mijn squat omhoog gegooid, maar het was niet genoeg. Ik was niet voldaan. Ik had deze dag een andere missie, de lat lag hoger. Ik heb gefaald..
Django, uit respect voor deze oude drentelaar, vergeet de squat voor een tijdje. Geef me drie weken.
vrijdag 7 november 2008
[Bart] Iron killer
Django, Django, soms zet ik mijn vraagtekens bij jouw woordkeuze. 'Beterder' daargelaten, vind ik je aanvang toch echt het toppunt. Tjappies en mammies. Mijn spellingcorrector zet er twee grote rode strepen onder. Straattaal op een blog en dit ook nog eens gebruiken om je lezers respectloos te tituleren. Want ik word er in ieder geval niet vrolijk van wanneer iemand mij 'tjappie' noemt. Maar jij vindt het waarschijnlijk heerlijk om het contrast nog eens extra af te bakenen. Ik wil dit proces natuurlijk alles behalve tegenwerken, dus ik zal mijn respectabele 'u' maar gewoon voortzetten.
Nu zal ik mij tot u richten beste lezer, daar ik u iets veel interessanter te vertellen heb. Aangezien Django mij eerder terecht wees op de hypocrisie van mijn discipline aangaande mijn schoudertraining, heb ik zijn advies niet in de wind geslagen, maar mijn lering eruit getrokken met de gewenste resultaten. Het was zijn planning mijn MP's 'nog verder' te versprokkelen. Maar ik zeg: Zullen we het voorlopig niet gewoon bij de SQ houden?
MP: 9x55kg (In your face!)
De rest van de training heeft er zeker niet onder geleden. Maar dankzij het eindeloos uitstellen van het schrijven van dit bericht wegens tijdgebrek, is deze training ondertussen niet meer dan een vage hersenkronkel voor mij. Daarentegen ligt de training van gisteren nog een stuk verser in mijn brein. Tussen de bedrijven door en met een droog onverzadigbaar gevoel achterin mijn keel, welk sterk neigt naar een keelontsteking, fietste ik naar CGR. Nog een laatste keer gunde ik mijn rug een ontspannende beweging alsof ik hem klaarstoomde voor een massage. Maar deze massage zou dan wel bestaan uit 'seated cable rows', 'Pulldowns' en 'DB rows'.
Seated cable rows: 2 opwarmsetjes en daarna 2 werksetjes met al het gewicht (weet niet hoeveel) 10 keer. Na dit 2e werksetje bouw ik meteen zonder rust af: 30kg eraf: 10x, 25kg eraf: 10x, 20kg eraf: 10x. Heeeerlijk.
Pulldowns: 10x40kg, 10x60kg, 10x95kg, 12x95kg
DB Rows: 10x32kg, 10x40kg, 10x54kg (bende, max gewicht). Ineens schiet het me te binnen dat ik geen muziek heb, snel naar de kleedkamer voor mijn Ipod. 12x54kg. Aaaah.
Machine preacher curls: 3x10x50kg
BB curls: 10x20g, 4x10x40kg superstrikt, vermoeidheid denk ik. Mijn pr is nog altijd 8x50kg Django, voordat je van plan was ook mijn BB curls te versprokkelen.
Hammer curls: 2x10x18kg, 10x20kg
DB wrist curls: 3x25x22kg
Helaas word het weer tijd om afscheid van u te nemen.
Lees het verslag gerust een tweedemaal door!
Nu zal ik mij tot u richten beste lezer, daar ik u iets veel interessanter te vertellen heb. Aangezien Django mij eerder terecht wees op de hypocrisie van mijn discipline aangaande mijn schoudertraining, heb ik zijn advies niet in de wind geslagen, maar mijn lering eruit getrokken met de gewenste resultaten. Het was zijn planning mijn MP's 'nog verder' te versprokkelen. Maar ik zeg: Zullen we het voorlopig niet gewoon bij de SQ houden?
MP: 9x55kg (In your face!)
De rest van de training heeft er zeker niet onder geleden. Maar dankzij het eindeloos uitstellen van het schrijven van dit bericht wegens tijdgebrek, is deze training ondertussen niet meer dan een vage hersenkronkel voor mij. Daarentegen ligt de training van gisteren nog een stuk verser in mijn brein. Tussen de bedrijven door en met een droog onverzadigbaar gevoel achterin mijn keel, welk sterk neigt naar een keelontsteking, fietste ik naar CGR. Nog een laatste keer gunde ik mijn rug een ontspannende beweging alsof ik hem klaarstoomde voor een massage. Maar deze massage zou dan wel bestaan uit 'seated cable rows', 'Pulldowns' en 'DB rows'.
Seated cable rows: 2 opwarmsetjes en daarna 2 werksetjes met al het gewicht (weet niet hoeveel) 10 keer. Na dit 2e werksetje bouw ik meteen zonder rust af: 30kg eraf: 10x, 25kg eraf: 10x, 20kg eraf: 10x. Heeeerlijk.
Pulldowns: 10x40kg, 10x60kg, 10x95kg, 12x95kg
DB Rows: 10x32kg, 10x40kg, 10x54kg (bende, max gewicht). Ineens schiet het me te binnen dat ik geen muziek heb, snel naar de kleedkamer voor mijn Ipod. 12x54kg. Aaaah.
Machine preacher curls: 3x10x50kg
BB curls: 10x20g, 4x10x40kg superstrikt, vermoeidheid denk ik. Mijn pr is nog altijd 8x50kg Django, voordat je van plan was ook mijn BB curls te versprokkelen.
Hammer curls: 2x10x18kg, 10x20kg
DB wrist curls: 3x25x22kg
Helaas word het weer tijd om afscheid van u te nemen.
Lees het verslag gerust een tweedemaal door!
donderdag 6 november 2008
[DJ] "WTF is dat voor beest" 5 nov@Watersportbaan
Hah, de beentraining van gisteren was zoals hij moest zijn. Ik heb heerlijk gezwabberd en ik voel mijn benen nu nog steeds zo goed. Weer eens goede spierpijn. Ik kan het ook goed merken aan mijn energie niveau van vandaag :p. Ik voel me nu pas een beetje opgang komen. Heb ook nu pas zin om te gaan sporten.
Voor het eerst ook leg pressen gedaan. Maar op dat moment was ik al aardig moe, dus niet echt super zwaar gedaan. Ik ben begonnen met SQ, ik wilde eigenlijk die 15*100kg doen maar zo ver ben ik niet gekomen :p.
SQ: Eerst 3 sets opwarming, beetje zoeken en dergelijke. 12*100kg, 2*120kg, 3*110kg, 8*80kg. Het is duidelijk dat ik vooral het setje van 12*100kg tot het uiterste ben gegaan.
Leg Curls: Die machine is toch heel anders dan bij mij op kot. Dus ik dacht 4*12*50kg of 55kg.
Leg Extensions: Muhaha, dat gastje voor mij deed dat met 30kg :p. 12*50, 12*90, 12*97,5, 12*105, 12*117,5kg (echt die laatste 4 reps waren boosaardig).
Leg Press: 6*80kg, 12*120kg, 8*160kg, 7*160kg (ff wennen)
Dat was mijn beentraining :).
Voor het eerst ook leg pressen gedaan. Maar op dat moment was ik al aardig moe, dus niet echt super zwaar gedaan. Ik ben begonnen met SQ, ik wilde eigenlijk die 15*100kg doen maar zo ver ben ik niet gekomen :p.
SQ: Eerst 3 sets opwarming, beetje zoeken en dergelijke. 12*100kg, 2*120kg, 3*110kg, 8*80kg. Het is duidelijk dat ik vooral het setje van 12*100kg tot het uiterste ben gegaan.
Leg Curls: Die machine is toch heel anders dan bij mij op kot. Dus ik dacht 4*12*50kg of 55kg.
Leg Extensions: Muhaha, dat gastje voor mij deed dat met 30kg :p. 12*50, 12*90, 12*97,5, 12*105, 12*117,5kg (echt die laatste 4 reps waren boosaardig).
Leg Press: 6*80kg, 12*120kg, 8*160kg, 7*160kg (ff wennen)
Dat was mijn beentraining :).
woensdag 5 november 2008
[DJ] Pressen, pressen, brandalarm.
Yooow Tjappiesss en Mammiesss,
Gisteren was het schouders en armendag maar dat viel compleet in het water. Ik stond in vuur en vlam maar werd volkomen afgebrand. Ik was al mijn energie aan het opstoken en stond dichterbij het vuur dan ooit. Gebrand om Bart zijn MPs nog verder te versprokkelen.
Ik heb uiteindelijk alleen maar MP en 2 setjes Shoulder Press gedaan aangezien daarna het brandalarm afging en ik naar buiten ben getrokken. Vals alarm natuurlijk, maar goed. Toen was de lust weer voorbij. MP viel tegen eerlijk gezegd. Ik vind het een rare oefening. Je kan zo opeens al je energie kwijt zijn.
MP: 2*12*14 10*44 8*49 4*49(WTF) 9*44
Shoulder Press: 12*10, 12*20 #BRANDALARM#
Ik ben wel blij om te zien dat mijn shoulder press ook mee is gegaan in gewicht. De laatste keer dat ik hem deed kon ik hem amper 8*12,5kg :p.
En toen was het gedaan.
Maarja, nu, had ik Bart beloofd om mijn schema volledig te volgen. Dus vandaag heb ik dan ook al mijn armen gedaan. Ging op zich wel lekker. Mijn shirt zat strak rond de mouwtjes dus dan zit het goed eh?:p Ik heb het een beetje anders gedaan dan normaal. Ik had de DB hammer Curls al goed zwaar gedaan en eerste setje DB curls ook, dat ik weer eens wat anders wilde doen. De secondes staan voor de rust die ik genomen heb.
DB Hammer Curls: 12*10, 8*20, 11*17,5, 7*17,5
DB Curls: 5*17,5, 12*10 5sec 12*10 10sec 12*10 15 sec 12*10 20 sec 12*10 25sec 12*10
Daarna triceps. Volgende oefening is een mond vol:
Dumbbell Incline Lying Triceps Extension: 2*12*10 (eerst ff zoeken naar juiste uitvoering), 2*12*20, 12*22,5
DB Skullcrusher: 12*10, 5*15 (qua kracht had ik het wel gekund maar de uitvoering was nog heel erg wennen. Ik heb deze oefening ook niet vaak gedaan.), 2*12*10
DB Kickbacks: 12*10, 12*12,5, 12*15
Dat was het dan. Vandaag is het benendag en in tegenstelling tot mijnheer Leenhouts geil ik op benendag. Dat wankelen is zo heerlijk. Het is alsof je je benen helemaal kan afmaken zonder dat dat kwalijk is voor je gezondheid. En daar kan je zo gigantisch sterk in zijn dat je echt de breezers helemaal afmaakt. Bankdrukken en DB curlen doen ze allemaal. Maar als je 100kg op je BB hangt en daar dan blazend en gierend 15 herhalingen eruit perst dan zie je ze wel kijken van "WTF is dat voor beest". In ieder geval wel in mijn studentikoze sportschooltje :p. Natuurlijk is dat niet het belangrijkste. Vanavond ga ik weer eens mijn benen opmeten voor naar de 65cm. Ik hoop dat Bart het ook weer eens doet ;).
Gegroet,
Django
-Champion Repping all the way-
Gisteren was het schouders en armendag maar dat viel compleet in het water. Ik stond in vuur en vlam maar werd volkomen afgebrand. Ik was al mijn energie aan het opstoken en stond dichterbij het vuur dan ooit. Gebrand om Bart zijn MPs nog verder te versprokkelen.
Ik heb uiteindelijk alleen maar MP en 2 setjes Shoulder Press gedaan aangezien daarna het brandalarm afging en ik naar buiten ben getrokken. Vals alarm natuurlijk, maar goed. Toen was de lust weer voorbij. MP viel tegen eerlijk gezegd. Ik vind het een rare oefening. Je kan zo opeens al je energie kwijt zijn.
MP: 2*12*14 10*44 8*49 4*49(WTF) 9*44
Shoulder Press: 12*10, 12*20 #BRANDALARM#
Ik ben wel blij om te zien dat mijn shoulder press ook mee is gegaan in gewicht. De laatste keer dat ik hem deed kon ik hem amper 8*12,5kg :p.
En toen was het gedaan.
Maarja, nu, had ik Bart beloofd om mijn schema volledig te volgen. Dus vandaag heb ik dan ook al mijn armen gedaan. Ging op zich wel lekker. Mijn shirt zat strak rond de mouwtjes dus dan zit het goed eh?:p Ik heb het een beetje anders gedaan dan normaal. Ik had de DB hammer Curls al goed zwaar gedaan en eerste setje DB curls ook, dat ik weer eens wat anders wilde doen. De secondes staan voor de rust die ik genomen heb.
DB Hammer Curls: 12*10, 8*20, 11*17,5, 7*17,5
DB Curls: 5*17,5, 12*10 5sec 12*10 10sec 12*10 15 sec 12*10 20 sec 12*10 25sec 12*10
Daarna triceps. Volgende oefening is een mond vol:
Dumbbell Incline Lying Triceps Extension: 2*12*10 (eerst ff zoeken naar juiste uitvoering), 2*12*20, 12*22,5
DB Skullcrusher: 12*10, 5*15 (qua kracht had ik het wel gekund maar de uitvoering was nog heel erg wennen. Ik heb deze oefening ook niet vaak gedaan.), 2*12*10
DB Kickbacks: 12*10, 12*12,5, 12*15
Dat was het dan. Vandaag is het benendag en in tegenstelling tot mijnheer Leenhouts geil ik op benendag. Dat wankelen is zo heerlijk. Het is alsof je je benen helemaal kan afmaken zonder dat dat kwalijk is voor je gezondheid. En daar kan je zo gigantisch sterk in zijn dat je echt de breezers helemaal afmaakt. Bankdrukken en DB curlen doen ze allemaal. Maar als je 100kg op je BB hangt en daar dan blazend en gierend 15 herhalingen eruit perst dan zie je ze wel kijken van "WTF is dat voor beest". In ieder geval wel in mijn studentikoze sportschooltje :p. Natuurlijk is dat niet het belangrijkste. Vanavond ga ik weer eens mijn benen opmeten voor naar de 65cm. Ik hoop dat Bart het ook weer eens doet ;).
Gegroet,
Django
-Champion Repping all the way-
dinsdag 4 november 2008
[Bart] Trainingsverslag
Allereerst mijn excuses voor het feit dat Django mijn woorden niet in geschreven daden heeft omgezet.
Ik zal van wal steken door iets te vertellen over afgelopen weekend, wat overigens een geweldig weekend was. Het 'betoog' dat in mijn vorige bericht staat is voor mijn dispuut (Dit is een groep binnen een studentenvereniging) geschreven. In tegenstelling tot wat Django mij kwalijk nam, was dit dus geen school opdracht. Het is dan ook louter ludiek, maar als vernuftige lezers hoop ik dat u dit wel in heeft kunnen zien.
De heenreis verliep niet helemaal soepel, maar hier zal ik niet over in details treden. De aankomst 'in the middle of nowhere' maakte gelukkig alles goed. Niet omdat het 'in the middle of nowhere' was (ook wel maasbree genoemd), maar omdat mijn dispuut daar huisde. Het was overigens een ideale locatie voor een ideaal weekend. Het begon met de KennisMakingsActiviteit waarin ik al snel mijn betoog moest voordragen, welke aleen positieve reacties opwekte. De uiteindelijke afsluiter van de activiteit was een heerlijk partijtje brassen. Vervolgens hadden we een bestuurswisselings- en installatie-OLV. Dit is afgeleid van de afkorting ALV (Algemene Leden Vergadering). Waarbij algemene vervangen wordt door Odyssee. Rond half vijf werd deze afgerond, omdat de overgebleven 37 moties werden doorgeschoven naar de volgende OLV. De volgende dag was het gelukkig uitslapen, zodat er na de brunch nog energie genoeg was voor bowlen en stappen. Dit stappen hebben we natuurlijk heel studentikoos jasje/dasje ten uitvoer gebracht. De zondag was heel rustig en christelijk waar we nog de diepte zijn ingegaan met het onderwerp sociale gerechtigheid. Gisteren zat het weekend er voor mij en de andere overgebleven 7 leden op, aangezien de grote meerderheid zondag al richting Rotterdam was vertrokken. Al met al heb ik flink genoten en heb ik stiekem de sport in de vergetelheid gelaten. Daardoor verliep het eten vaak niet geheel volgens schema, maar ik was dan ook zeer verheugd wanneer wij mannen zaterdag avond als toetje na het diner ieder een pak melk voorgeschoteld kregen!
Maar laten we niet vergeten dat dit bericht bedoeld is als trainingsverslag van de training van vanmiddag. Want na zo'n weekend moet ook ik er weer aan gaan geloven. Mijn instelling was in het begin dan ook dusdanig triest, dat het me schokte. Het was been-dag. En u mag natuurlijk niet vergeten dat dit mijn minst favoriete dag is. Het squaten verliep dan ook niet geheel opwindend: 10x20kg, 10x50kg, 12x70kg, 16x50kg, 16x50kg (tot hiertoe was het een spanning-squat zoals eerder beschreven in een trainingsverslag) 10x80kg. Na de squat was het tijd voor een goede leg extension. Een mede-sporter (In CGR train ik altijd alleen, dit was dus een sporter die ook aanwezig was) wilde deze oefening beurtelings uitvoeren. Dit gaf mij motivatie en ik heb hem er dan ook genadeloos uitgeknald. In tegenstelling tot deze mede-sporter maakte ik er een grote superset van, waarbij ik met zwaar (weet niet meer hoe zwaar) gewicht deze oefening achterelkaar afwisselde met seated legcurl. Ik kan ook het aantal reps en setjes mij niet meer precies herinneren, dus moet ik u enkel achterlaten met de wetenschap dat ik niet meer normaal kon lopen na die oefeningen en dat, wanneer ik door mijn benen zakte, ik elke moment achterover kon vallen. Ook het feit dat ik bij mijn eerste setjes calf raises meer pijn had in mijn bovenbenen dan in mijn kuiten impliceert enig doorzettingsvermogen tijdens de voorgaande oefeningen. In totaal heb ik 4 of 5 setjes calf raises gedaan, in de hoop dat mijn kuiten op een dag zullen groeien. Shrugs zorgden vervolgens voor een aangenaam, pijnlijk gevoel in de trapezius: 10x20kg, 10x70kg, 10x100kg, 10x130kg. Vervolgens toch maar overgestapt naar mixed grip: 16x130kg, 11x130kg. Als afsluiter nog wat crunches welke abrupt weer een halt werden toegeroepen door, zoals eerder beschreven, bizarre, niet te verwoordde redenen. Waarschijnlijk hebben deze redenen, welke een gevoel beduiden, iets te maken met lies-krampen.
In de hoop dat mijn collega (lees: tegenstander) en ik dit blog vanaf nu weer levend zullen houden zie ik uit naar een mooi bericht.
Ik zal van wal steken door iets te vertellen over afgelopen weekend, wat overigens een geweldig weekend was. Het 'betoog' dat in mijn vorige bericht staat is voor mijn dispuut (Dit is een groep binnen een studentenvereniging) geschreven. In tegenstelling tot wat Django mij kwalijk nam, was dit dus geen school opdracht. Het is dan ook louter ludiek, maar als vernuftige lezers hoop ik dat u dit wel in heeft kunnen zien.
De heenreis verliep niet helemaal soepel, maar hier zal ik niet over in details treden. De aankomst 'in the middle of nowhere' maakte gelukkig alles goed. Niet omdat het 'in the middle of nowhere' was (ook wel maasbree genoemd), maar omdat mijn dispuut daar huisde. Het was overigens een ideale locatie voor een ideaal weekend. Het begon met de KennisMakingsActiviteit waarin ik al snel mijn betoog moest voordragen, welke aleen positieve reacties opwekte. De uiteindelijke afsluiter van de activiteit was een heerlijk partijtje brassen. Vervolgens hadden we een bestuurswisselings- en installatie-OLV. Dit is afgeleid van de afkorting ALV (Algemene Leden Vergadering). Waarbij algemene vervangen wordt door Odyssee. Rond half vijf werd deze afgerond, omdat de overgebleven 37 moties werden doorgeschoven naar de volgende OLV. De volgende dag was het gelukkig uitslapen, zodat er na de brunch nog energie genoeg was voor bowlen en stappen. Dit stappen hebben we natuurlijk heel studentikoos jasje/dasje ten uitvoer gebracht. De zondag was heel rustig en christelijk waar we nog de diepte zijn ingegaan met het onderwerp sociale gerechtigheid. Gisteren zat het weekend er voor mij en de andere overgebleven 7 leden op, aangezien de grote meerderheid zondag al richting Rotterdam was vertrokken. Al met al heb ik flink genoten en heb ik stiekem de sport in de vergetelheid gelaten. Daardoor verliep het eten vaak niet geheel volgens schema, maar ik was dan ook zeer verheugd wanneer wij mannen zaterdag avond als toetje na het diner ieder een pak melk voorgeschoteld kregen!
Maar laten we niet vergeten dat dit bericht bedoeld is als trainingsverslag van de training van vanmiddag. Want na zo'n weekend moet ook ik er weer aan gaan geloven. Mijn instelling was in het begin dan ook dusdanig triest, dat het me schokte. Het was been-dag. En u mag natuurlijk niet vergeten dat dit mijn minst favoriete dag is. Het squaten verliep dan ook niet geheel opwindend: 10x20kg, 10x50kg, 12x70kg, 16x50kg, 16x50kg (tot hiertoe was het een spanning-squat zoals eerder beschreven in een trainingsverslag) 10x80kg. Na de squat was het tijd voor een goede leg extension. Een mede-sporter (In CGR train ik altijd alleen, dit was dus een sporter die ook aanwezig was) wilde deze oefening beurtelings uitvoeren. Dit gaf mij motivatie en ik heb hem er dan ook genadeloos uitgeknald. In tegenstelling tot deze mede-sporter maakte ik er een grote superset van, waarbij ik met zwaar (weet niet meer hoe zwaar) gewicht deze oefening achterelkaar afwisselde met seated legcurl. Ik kan ook het aantal reps en setjes mij niet meer precies herinneren, dus moet ik u enkel achterlaten met de wetenschap dat ik niet meer normaal kon lopen na die oefeningen en dat, wanneer ik door mijn benen zakte, ik elke moment achterover kon vallen. Ook het feit dat ik bij mijn eerste setjes calf raises meer pijn had in mijn bovenbenen dan in mijn kuiten impliceert enig doorzettingsvermogen tijdens de voorgaande oefeningen. In totaal heb ik 4 of 5 setjes calf raises gedaan, in de hoop dat mijn kuiten op een dag zullen groeien. Shrugs zorgden vervolgens voor een aangenaam, pijnlijk gevoel in de trapezius: 10x20kg, 10x70kg, 10x100kg, 10x130kg. Vervolgens toch maar overgestapt naar mixed grip: 16x130kg, 11x130kg. Als afsluiter nog wat crunches welke abrupt weer een halt werden toegeroepen door, zoals eerder beschreven, bizarre, niet te verwoordde redenen. Waarschijnlijk hebben deze redenen, welke een gevoel beduiden, iets te maken met lies-krampen.
In de hoop dat mijn collega (lees: tegenstander) en ik dit blog vanaf nu weer levend zullen houden zie ik uit naar een mooi bericht.
[DJ] Schande!
Wat een schande! Vier dagen geen blog!
Dan zal ik maar over mijn training van gisteren vertellen. Het was een matige training. Zat wat minder goed in mijn vel. Ik moet leren om ook in het weekend goed krachtvoedsel te blijven gebruiken en mijn tijd te nemen om te rusten. Laat de helende krachten van de rust mij weer sterken voor een week afzien :D. Idealisering van een sport...
Het was rug dag en ik heb weer eens mijn oude maat de deadlift getackeld. Hah, ik weet nu wat er mis is. Ik voer de oefening scheef uit. Dus ik zal mezelf moeten blijven corrigeren. Ik hoop dat ik daar een paar goede tips over kan krijgen op het DBB forum over de beste manier.
DL: 2*8*60, 8*110, 8*60 beetje zoeken en voelen tijdens het DL-en.
Pulldown: nu eens zeer strict: 12*50, 12*50, 12*50, 12*55
ST row: ook strict: 12*30, 12*50, 12*50, 12*50 (het is duidelijk dat ik een stuk minder kracht had)
DB Row 3*12*26kg
T-bar row: 12*30, 12*37,5, 12*47,5 8*40--> 8*30-->8*20
Vervolgens Borst.
Ik voelde me opzich wat beterder bij borst maar het viel me toch nog best wel zwaar. Ik heb ook niet zo heel veel setjes gedaan.
BB BP: 2*12*35 (haha, dit was de top van de gozer die voor mij was, hij deed daar vet lang over, ik moest inhouden om hem niet te gaan uitlachen), 12*60, 5,9*80kg (lol, ik had de BB op de rechterdrager en links zat hij er met de onderkant er tegenaan: "YOW, help eens"), 8*60
DB fly: 12*5, 3*12*18
En toen was ik gaar, moe en versleten dus heb ik het afgetrapt. Vandaag is het schouders en armen. Ik heb al heel de dag goed gegeten (ik maak er een fotoverslagje van) dus ik hoop dat het een goede training wordt. Dan gaan we weer militairtje spelen.
Greetings,
DJ (@Ugent, wat best wel bewonderingswaardig is als je bedenkt dat dit de eerste keer is in bijna 2 weken dat ik naar de les ben geweest...)
Dan zal ik maar over mijn training van gisteren vertellen. Het was een matige training. Zat wat minder goed in mijn vel. Ik moet leren om ook in het weekend goed krachtvoedsel te blijven gebruiken en mijn tijd te nemen om te rusten. Laat de helende krachten van de rust mij weer sterken voor een week afzien :D. Idealisering van een sport...
Het was rug dag en ik heb weer eens mijn oude maat de deadlift getackeld. Hah, ik weet nu wat er mis is. Ik voer de oefening scheef uit. Dus ik zal mezelf moeten blijven corrigeren. Ik hoop dat ik daar een paar goede tips over kan krijgen op het DBB forum over de beste manier.
DL: 2*8*60, 8*110, 8*60 beetje zoeken en voelen tijdens het DL-en.
Pulldown: nu eens zeer strict: 12*50, 12*50, 12*50, 12*55
ST row: ook strict: 12*30, 12*50, 12*50, 12*50 (het is duidelijk dat ik een stuk minder kracht had)
DB Row 3*12*26kg
T-bar row: 12*30, 12*37,5, 12*47,5 8*40--> 8*30-->8*20
Vervolgens Borst.
Ik voelde me opzich wat beterder bij borst maar het viel me toch nog best wel zwaar. Ik heb ook niet zo heel veel setjes gedaan.
BB BP: 2*12*35 (haha, dit was de top van de gozer die voor mij was, hij deed daar vet lang over, ik moest inhouden om hem niet te gaan uitlachen), 12*60, 5,9*80kg (lol, ik had de BB op de rechterdrager en links zat hij er met de onderkant er tegenaan: "YOW, help eens"), 8*60
DB fly: 12*5, 3*12*18
En toen was ik gaar, moe en versleten dus heb ik het afgetrapt. Vandaag is het schouders en armen. Ik heb al heel de dag goed gegeten (ik maak er een fotoverslagje van) dus ik hoop dat het een goede training wordt. Dan gaan we weer militairtje spelen.
Greetings,
DJ (@Ugent, wat best wel bewonderingswaardig is als je bedenkt dat dit de eerste keer is in bijna 2 weken dat ik naar de les ben geweest...)
Abonneren op:
Posts (Atom)