Afgelopen zaterdag kroop de tijd en ik had het gevoel dat de nacht eeuwig duurde. De klok achteruit zetten voelde geweldig. Maar het heeft ook gevolgen. Ik zit nu achter mijn laptop en ben op het punt aangekomen dat ik moet schrijven. Het is nog vroeg, maar buiten is het al donker. Op zulke momenten zou ik om half acht al heerlijk in slaap kunnen vallen. Maar ik moet schrijven en vervolgens moet ik nog leren. Mijn planning is strenger dan welk trainingschema dan ook, maar ik ben van plan me er aan te houden. Een bericht op de blog plaatsen vind ik heerlijk. Maar in mijn achterhoofd weet ik dat ik straks een betoog moet schrijven voor het al reeds besproken startweekend. Een betoog schrijven is zelden een probleem, maar aangezien het onderwerp mij niet zo aanspreekt wordt het toch lastig. Ik heb namelijk de meest hypocriete opdracht gekregen om te schrijven waarom sporten slecht is voor de mens. Wil ik dit uitwerken dan mogen mijn schrijfkunsten mij niet in de steek laten. Peinzend over het onderwerp breng ik u mijn trainingsverslag.
Heroïsche praatjes over het ijzer zijn genoeg te vinden op deze blog en we schijnen allebei goed te weten wat hardcore precies inhoud. Maar ondanks dit alles heb ik u naar mijn idee nog lang niet genoeg verteld over Classic Gym Rotterdam. Daarom zal ik u kort inleiden in de wondere wereld der Herculessen. Langs de buitenkant oogt het beschadigd, toch sierlijk en duidelijk hardcore. Dit laatste is dan ook een van de termen die opvallend boven de ramen staat bedrukt. De neon letters 'open' geven mij al een warm gevoel van binnen, wetend dat niets mij nu nog tegen kan houden. Het is niet groot, is wat ik de eerste keer opmerkte toen ik de deur opende en binnenstapte. Maar de drang naar het ijzer, die als een combinatie van alle daar aanwezige elementen mijn lichaam inzuigt, maalt daar niet om. De sportschool is vaak gevuld met mensen die keihard willen werken voor hun doelen, maar begin de middag kan het er ook heerlijk rustig zijn. Er hangt een sfeer van vriendelijkheid en behulpzaamheid welke richting het ijzer verandert in een sfeer van uiterste concentratie. Iedereen weet wat de mores inhouden en niemand is minderwaardig. Dit is de plaats waar een buffe buffel in overeenstemming met een echte ecto om beurten een setje uitvoert bij de 'triceps-pulldown'. Alle nationaliteiten komen hier samen om gezamenlijk persoonlijke doelen na te streven. Ook ik kwam gisteren binnen met een doel in gedachten. Ik zou een perfecte borst- en triceps-training neerzetten en vervolgens alles uit mijn schouders halen. Dit is het resultaat:
DB Benchpress: 10x22kg, 10x22kg, 6x42kg, 8x36kg en 7x36kg (beiden uiterst langzaam)
BB incline Benchpress: 10x20kg, 10x50kg, 7x80kg (mijn borst is vast moe), 6x80kg, 10x70kg en meteen daarna een afsluiter van 10x50kg.
Cable Crossover: 10x15kg,10x20kg,8x25kg zonder rust tussen de setjes.
Superset Skull crusher gevolgd door Close grip benchpress: 8x40kg(?EZ-bar+30kg) toen kon ik niet meer en ben ik overgeschakeld: 8x40kg. Dit nog een keer. En daarna alleen nog Close grip benchpress: 10x40kg waarbij mijn handen letterlijk naast elkaar zaten.
Reverse grip triceps pulldown: 3x10x25kg of iets dergelijks.
Wanneer ik mijn laatste setje er uit geperst had, richtte ik mijn blik onmiddellijk op het squatrek. Ik stond erop dat ik daar mijn MP zou uitvoeren. Maar helaas, hij was bezet.
Superset lateral raises meteen gevolgd door Bent over Laterals: 3x10x16kg beiden (een enkele keer 11 herhalingen).
Military press: 10x20kg, 10x40kg, 8x45kg, 10x40kg, 12x40kg. Voor u uw oordeel velt moet u er wel rekening mee houden dat ik al een zware training en een aantal supersetjes voor de schouders achter de rug heb. Maar dit was wel de training welke mijn discipline u beloofd had!
Vanmiddag heb ik ook mijn rug, biceps en onderarmen getraind. Het was een heerlijke training. Maar ik vrees dat het deze week bij deze twee trainingen zal blijven..
woensdag 29 oktober 2008
dinsdag 28 oktober 2008
[DJ] Zwakte
Welkom, welkom bij een nieuwe blog. Een nieuw woord, enkele kB aan leven in 1280*800 schermresolutie. Soms is het hard om vrij te kunnen kiezen, want wie verantwoord dan jouw keuze? Ik heb jarenlang gemotorcrosst. Daar draaide heel mijn leven om. Doordeweeks extra bij trainen in de fitness, hardlopen, mountainbiken, soms een trainingssessie bij de Jeugd MX ZVL. En zaterdag 9 maanden van het jaar op het crossterrein. Zondagochtend crossmotor schoonmaken en zondagmiddag naar mijn lief. Ik heb serieus mijn vrienden van de middelbare voor 6 jaar in totaal 2x ofzo op een zaterdag gezien? Het weekend was voor de cross en voor Dannic. Maar in het laatste jaar was het soms zaterdag en zondag. Ik kan niet uitleggen hoe erg ik de cross heb gemist nadat ik ben gestopt op mijn 17e jaar.
Het zijn de ochtenden dat de dauw nog op het gras staat. Dat je de kou voelt maar het je niet raakt. Zulke ochtenden dat je op weg bent, zeer vroeg, je blaast in je handen maar je blik staat scherp. Vanmiddag er weer tegenaan. Je eet wat boterhammen uit je boterhammen doosje. Heel de familie is mee in de auto, busje, camper of gestoord grote truck, de hond mee, maar zodra men staat in te schrijven is iedereen gelijk. Dan gaan ze daarna massaal het terrein verkennen. De juiste lijn bepalen, proberen de baan alvast in hun hoofd te prenten, voordat de training begint om 10:15. Om kleden, wat praten met wat bekenden, nog wat eten, de zenuwen beginnen al te komen, je hebt zin om te rijden, eindelijk het is tijd. Je vader start de motor alvast. Woam, woam, je stapt erop helemaal in pak: helm, niergordel, laarzen, kniebeschermers, bodyprotector, alles aan om niet gemangeld te worden als je eens het zand wat van dichterbij wil bekijken. Maar het moment dat je met je crossbroek over het zadel glijt en nog eens je lichaam los gooit. Je laat de goed opgewarmde motor eens echt lekker klinken, als een volleerd muzikant. Je rijdt weg van je stalplaats waar de familie zich ook naar een goede plek op de baan begeeft.
Dit zijn slechts de eerste paar uur van de dag. Dan heb ik nog niet over je eerste grote sprong waarmee je heel die tafel vollebak overspring. Of het moment voor de start als je staat te wachten met zijn allen op een rij, of het moment dat alles geweldig gaat en je vooruit zit te kijken waar je volgende slachtoffer zit. Fuck man, daar kan geen Bodybuilden tegen op. Dan kloot ik werkelijk maar wat aan. Ik wil weer die spanning, weer dat knallen. Ik probeer het te doen met/tegen Bart. Maar er staat te weinig op het spel. Ik heb te weinig motivatie. Er zijn nog te veel afleidingen waar ik zelf aan mee doet. Iedereen zeg dat ik al breed ben, maar ik voel me klein. Maar dat komt omdat ze niet inzien dat ik sport probeer te beoefenen en het bij hun om uiterlijk gaat. Maar wanneer het om uiterlijk gaat, gaat het niet langer om de sport. De meesten vinden de echte BB-ers lelijke monsters maar ze snappen niet dat BB niet om mooi gaat maar om verwerkelijking van de sport. En hoe verder je erin gaat hoe mooier je het gaat vinden. Dus ik ga het weer een sport maken. Scheiden van wat die kleine mannetjes aanmodderen in de fitness, het liefst elke dag, geef ze een schematje en een wheyshakeje en binnen 1 week zullen ze meer progressie maken, maar ik ging ook bijna die kant op. Daar gaat die zwakte van mijn blogtitel over. Dat is zwakte. Waar de sport verloren gaat onder enig verworven roem. Het maakt me lui. Maar ik sta nog nergens. Het gaat er maar om hoe je het brengt.
Maar nu... nu ga ik weer voor de blik in de ogen. Ohjah, nog eens zwakte, de training van gisteren:
Smiddags om 13:00
DB BP: 20*15, 8*30, 7*30, 5*30
DB Incline BP: 4*25, 3*12*15
DB FLyes: 3*12*15
Jezus... ik + DB BP = -_-" Waarom ik het niet kan met DBs, ik zou het niet weten, maar ik ga er maar gewoon op oefenen.
Later die dag, 19:00
Tbar row: 20*20, 12*40, 12*50, 5*57,5 -->5*50
Front pulldown: 12*60, 12*60, 10*60, 8*60-->7*50-->5*45
ST Row: 12*35-->12*40-->8*45, 8*60
En toen had ik heel veel zin om te SQ-en :p dus ff gedaan
SQ: 12*60, 8*100, gestopt omdat we gingen hardlopen. Vervolgens 5km hardgelopen.
Zwakte...
PS: nog even uitslag van de metingen, moeten nog wel even omgezet worden in vetpercentages
Bart, 20mm op 94kg
DJ, 17-19mm op 89kg
Het zijn de ochtenden dat de dauw nog op het gras staat. Dat je de kou voelt maar het je niet raakt. Zulke ochtenden dat je op weg bent, zeer vroeg, je blaast in je handen maar je blik staat scherp. Vanmiddag er weer tegenaan. Je eet wat boterhammen uit je boterhammen doosje. Heel de familie is mee in de auto, busje, camper of gestoord grote truck, de hond mee, maar zodra men staat in te schrijven is iedereen gelijk. Dan gaan ze daarna massaal het terrein verkennen. De juiste lijn bepalen, proberen de baan alvast in hun hoofd te prenten, voordat de training begint om 10:15. Om kleden, wat praten met wat bekenden, nog wat eten, de zenuwen beginnen al te komen, je hebt zin om te rijden, eindelijk het is tijd. Je vader start de motor alvast. Woam, woam, je stapt erop helemaal in pak: helm, niergordel, laarzen, kniebeschermers, bodyprotector, alles aan om niet gemangeld te worden als je eens het zand wat van dichterbij wil bekijken. Maar het moment dat je met je crossbroek over het zadel glijt en nog eens je lichaam los gooit. Je laat de goed opgewarmde motor eens echt lekker klinken, als een volleerd muzikant. Je rijdt weg van je stalplaats waar de familie zich ook naar een goede plek op de baan begeeft.
Dit zijn slechts de eerste paar uur van de dag. Dan heb ik nog niet over je eerste grote sprong waarmee je heel die tafel vollebak overspring. Of het moment voor de start als je staat te wachten met zijn allen op een rij, of het moment dat alles geweldig gaat en je vooruit zit te kijken waar je volgende slachtoffer zit. Fuck man, daar kan geen Bodybuilden tegen op. Dan kloot ik werkelijk maar wat aan. Ik wil weer die spanning, weer dat knallen. Ik probeer het te doen met/tegen Bart. Maar er staat te weinig op het spel. Ik heb te weinig motivatie. Er zijn nog te veel afleidingen waar ik zelf aan mee doet. Iedereen zeg dat ik al breed ben, maar ik voel me klein. Maar dat komt omdat ze niet inzien dat ik sport probeer te beoefenen en het bij hun om uiterlijk gaat. Maar wanneer het om uiterlijk gaat, gaat het niet langer om de sport. De meesten vinden de echte BB-ers lelijke monsters maar ze snappen niet dat BB niet om mooi gaat maar om verwerkelijking van de sport. En hoe verder je erin gaat hoe mooier je het gaat vinden. Dus ik ga het weer een sport maken. Scheiden van wat die kleine mannetjes aanmodderen in de fitness, het liefst elke dag, geef ze een schematje en een wheyshakeje en binnen 1 week zullen ze meer progressie maken, maar ik ging ook bijna die kant op. Daar gaat die zwakte van mijn blogtitel over. Dat is zwakte. Waar de sport verloren gaat onder enig verworven roem. Het maakt me lui. Maar ik sta nog nergens. Het gaat er maar om hoe je het brengt.
Maar nu... nu ga ik weer voor de blik in de ogen. Ohjah, nog eens zwakte, de training van gisteren:
Smiddags om 13:00
DB BP: 20*15, 8*30, 7*30, 5*30
DB Incline BP: 4*25, 3*12*15
DB FLyes: 3*12*15
Jezus... ik + DB BP = -_-" Waarom ik het niet kan met DBs, ik zou het niet weten, maar ik ga er maar gewoon op oefenen.
Later die dag, 19:00
Tbar row: 20*20, 12*40, 12*50, 5*57,5 -->5*50
Front pulldown: 12*60, 12*60, 10*60, 8*60-->7*50-->5*45
ST Row: 12*35-->12*40-->8*45, 8*60
En toen had ik heel veel zin om te SQ-en :p dus ff gedaan
SQ: 12*60, 8*100, gestopt omdat we gingen hardlopen. Vervolgens 5km hardgelopen.
Zwakte...
PS: nog even uitslag van de metingen, moeten nog wel even omgezet worden in vetpercentages
Bart, 20mm op 94kg
DJ, 17-19mm op 89kg
maandag 27 oktober 2008
[Bart] Military presses
Het is bijna zover en ik begin er al kinderlijk naar uit te zien. Nee, ik heb het hier niet over sinterklaas, maar over het startweekend van mijn dispuut. Dit is een soort kennismaking-weekend waardoor we allemaal weer dichter bij elkaar komen te staan. Gisteren is het programma mij al toegestuurd, dus de voorpret kan beginnen. Maar misschien lukt het me daardoor niet eens om vier, laat staan vijf keer te trainen deze week. Waarschijnlijk zal mijn voeding ook niet van een leien dakje verlopen en aan genoeg rust moet ik al helemaal niet denken. Langzaam gaat mijn oog al richting de telefoon. De blinkende letters van 'Samsung' weerkaatsten het zonlicht recht mijn pupillen in. Maar ik zal niet weer in de ban van bodybuilding raken. Ik ga gewoon op weekend en haal er motivatie uit om deze week extra gedisciplineerd te werk gaan.
Het raakvlak tussen toewijding en obsessie heb ik in de ban van de blog al besproken. U hoeft ook zeker niet bang te zijn dat ik deze afslag weer in zal slaan. Maar ik wil wel even stilstaan bij discipline, in de zin van toewijding. Ik kan hier eindeloos over filosoferen, maar dit zal ik u ook besparen. Hier kunnen we wel weer mooi de link leggen naar doelen. Jezelf doelen stellen, je hieraan houden en het tegen het obsessieve aan doordrijven. Dit is de manier waarop we dingen kunnen bereiken. Door er voor te gaan en je er aan toe te wijden zal je er persoonlijk voor zorgen dat je doelen verwezenlijkt worden. Deze vaardigheid zult u duidelijk terugvinden in mijn bodybuilding. De discipline druipt hier er namelijk al van af, maar er zijn een aantal zwakke punten die ik in tegenstelling tot Arnold Schwarzenegger verberg. Het startweekend, mijn uitgaansgedrag en dergelijke daargelaten. Momenteel doel ik hier op mijn schouders en mijn vetpercentage. Nu we de confrontatie al zijn aangegaan, moeten we het alleen nog maar concretiseren.
Het vetpercentage-dillema, welke inhoud dat mijn overtollige vetcellen nu aan de orde komen, is al onder constructie. Ik houd me strikter aan mijn voedingschema en ben iets lager in mijn koolhydraten gegaan. Wees niet bevreesd, het blijft een bulk, een cleane bulk wel te verstaan.
Schouders, ik stop het makkelijk weg, relativeer het, en sluit snel mijn borst en tricepstraining af met een kleine reeks schouder-setjes. Dit gebeurt regelmatig en ik ga het een halt toe roepen. De hoofdrol in deze onderneming gaat de military press bekleden. Ik vind dit een oefening welke me, niet uitsluitend vanwege zijn naam, bij discipline te binnen schiet. Lekker knallen. Niet geheel toevallig is het morgen borst-dag. Na mijn borst- en triceps-afmarteling zal mijn geest zich verstoppen in mijn schouders en deze pas verlaten wanneer ze de figuurlijke dood gevonden hebben. Van deze training zal ook een trainingsverslag verschijnen. U kunt alvast denken aan 5 of meer setjes 'military presses' en een drietal supersetjes 'lateral raises' gecombineerd met 'bent-over laterals'. Blijf lekker in spanning tot het zover is, het verslag verschijnt en u mijn discipline kunt ruiken vanachter uw computer!
Het raakvlak tussen toewijding en obsessie heb ik in de ban van de blog al besproken. U hoeft ook zeker niet bang te zijn dat ik deze afslag weer in zal slaan. Maar ik wil wel even stilstaan bij discipline, in de zin van toewijding. Ik kan hier eindeloos over filosoferen, maar dit zal ik u ook besparen. Hier kunnen we wel weer mooi de link leggen naar doelen. Jezelf doelen stellen, je hieraan houden en het tegen het obsessieve aan doordrijven. Dit is de manier waarop we dingen kunnen bereiken. Door er voor te gaan en je er aan toe te wijden zal je er persoonlijk voor zorgen dat je doelen verwezenlijkt worden. Deze vaardigheid zult u duidelijk terugvinden in mijn bodybuilding. De discipline druipt hier er namelijk al van af, maar er zijn een aantal zwakke punten die ik in tegenstelling tot Arnold Schwarzenegger verberg. Het startweekend, mijn uitgaansgedrag en dergelijke daargelaten. Momenteel doel ik hier op mijn schouders en mijn vetpercentage. Nu we de confrontatie al zijn aangegaan, moeten we het alleen nog maar concretiseren.
Het vetpercentage-dillema, welke inhoud dat mijn overtollige vetcellen nu aan de orde komen, is al onder constructie. Ik houd me strikter aan mijn voedingschema en ben iets lager in mijn koolhydraten gegaan. Wees niet bevreesd, het blijft een bulk, een cleane bulk wel te verstaan.
Schouders, ik stop het makkelijk weg, relativeer het, en sluit snel mijn borst en tricepstraining af met een kleine reeks schouder-setjes. Dit gebeurt regelmatig en ik ga het een halt toe roepen. De hoofdrol in deze onderneming gaat de military press bekleden. Ik vind dit een oefening welke me, niet uitsluitend vanwege zijn naam, bij discipline te binnen schiet. Lekker knallen. Niet geheel toevallig is het morgen borst-dag. Na mijn borst- en triceps-afmarteling zal mijn geest zich verstoppen in mijn schouders en deze pas verlaten wanneer ze de figuurlijke dood gevonden hebben. Van deze training zal ook een trainingsverslag verschijnen. U kunt alvast denken aan 5 of meer setjes 'military presses' en een drietal supersetjes 'lateral raises' gecombineerd met 'bent-over laterals'. Blijf lekker in spanning tot het zover is, het verslag verschijnt en u mijn discipline kunt ruiken vanachter uw computer!
zondag 26 oktober 2008
[DJ]Blablablabla...
Ok, weer genoeg geluld (en dan heb ik het in de eerste plaats over mezelf). We gaan er weer tegenaan, eh Bart :D. Nieuwe week, nieuwe krachtuitspattingen... en hopelijk een perfecte deadlift aan het einde van de week ;).
Vanavond nog eens berekenen wat ik aan eten kan uitgeven om een beetje Bart zijn schema bij te kunnen houden. En ik ga maar weer eens wat lezen, opzoek naar de goede informatie!
Ik hoop dat we nog eens wat discussie kunnen krijgen over wat nou precies een goed trainingsschema is en waar het aan hoort de voldoen. Want ik hoop daar nog veel meer uit te halen.
Iedereen bedankt voor het lezen van de blog. Het is leuk om te horen dat mensen het ook daadwerkelijk lezen ;). Ik heb al zoveel gedaan wat NIET gelezen werd dus dat geeft toch een beetje een goed gevoel en nog wat sociale druk, yummie, lekker trainen van de week!
Greetings,
Django
-Champion Rep Shizzle-
Vanavond nog eens berekenen wat ik aan eten kan uitgeven om een beetje Bart zijn schema bij te kunnen houden. En ik ga maar weer eens wat lezen, opzoek naar de goede informatie!
Ik hoop dat we nog eens wat discussie kunnen krijgen over wat nou precies een goed trainingsschema is en waar het aan hoort de voldoen. Want ik hoop daar nog veel meer uit te halen.
Iedereen bedankt voor het lezen van de blog. Het is leuk om te horen dat mensen het ook daadwerkelijk lezen ;). Ik heb al zoveel gedaan wat NIET gelezen werd dus dat geeft toch een beetje een goed gevoel en nog wat sociale druk, yummie, lekker trainen van de week!
Greetings,
Django
-Champion Rep Shizzle-
Abonneren op:
Posts (Atom)